فریاد گمنامی

مصوبه الحاق بخش‌هایی از پارسیان بیش از هرکس و هرچیز برای مردم این شهرستان حیاتی و دلهره‌آور است. با توجه به اینکه این انتزاع با حمایت و لابی افراد صاحب نفوذ و در سکوت خبری مصوب شد، هرآن این امکان وجود دارد مانند سال 98 در سکوت خبری بخواهند اجرایش کنند. از همین رو می‌توان گفت اجرای مصوبه‌ی الحاق فعلا متنفی است تا اینکه ببینیم آیا مسئولان استانی می‌توانند رسما مصوبه را لغو کنند. در این سال‌ها که موضوع انتزاع مطرح شده است، عده‌ای از مردم پارسیان با آن موافق بودند. مردمی که به آب و خاک هرمزگان تعلق خاطر دارند اما از بی‌اعتنایی مسئولان استان به مطالبات‌شان دلخورند. در مطلب پیش رو به بهانه طرح دوباره موضوع الحاق پارسیان با هدف شنیدن مطالبات و انتظارات مردم این خطه با «جاسم بحری»، یکی از اهالی پارسیان و عضو شورای اسلامی استان و شهرستان به گفت‌و گو پرداخته‌ایم. بحری دارای دکترای روابط بین‌الملل و از فعالان سیاسی شهرستان است. او انباشت مطالبات مغفول مانده مردم پارسیان را اصلی‌ترین دلیل موافقت برخی از اهالی با موضوع الحاق می‌داند.
    
 از دیدگاه شما موضوع الحاق بخش‌هایی از پارسیان چه منافعی را برای استان فارس دارد؟
موضوع الحاق مربوط به امسال و چند سال قبل نیست. استان فارس از حدود 26 سال قبل پیگیر این کار است. از آن زمانی که شهرستان پارسیان بخش بوده {بخش گاوبندی}، پیگیر است که این بخش را به استان فارس-شهرستان لامرد متصل کند. تئوریسین‌ این موضوع دو-سه نفرند که ساکن لامرد بوده و از سال‌های قبل سمت‌ها و مسئولیت‌های مختلفی داشتند و اکنون نیز نماینده استان فارس در مجلس شورای اسلامی هستند. نمایندگان دیگرِ استان فارس هیچ گونه نگاهی به این الحاق نداشته و ندارند. دو-سه نفر در لامرد و شیراز هستند، از جمله استاندار سابق هرمزگان که پیگیر این الحاق هستند و هرازچندگاهی ایجاد تنش می‌کنند. البته تعارضی در گفته‌های این افراد وجود دارد. از طرفی می‌گویند که استان‌ها باید کوچک‌تر شوند. از طرفی دیگر هم درصدد توسعه سرزمین فارس هستند. وقتی شما می‌گویید استان فارس بسیار بزرگ است و مشکلات عدیده‌ای در زمینه‎های اقتصادی، امنیت و اجتماعی دارد، دیگر چرا پیگیر الحاق هستید. از جانب دیگر این افراد ادعا می‌کنند که می‌خواهند مشکلات معیشتی و اقتصادی بخش عمده‌ای از افرادی که در استان فارس هستند را با اتصال به دریا حل کنند. اما از مردم پارسیان و کسانی که مخالف با الحاق هستند معتقدند که این موضوع تنها برای افراد خاصی سود دارد. الحاق هم در شهرستان لامرد و استان فارس مخالفین بسیار زیادی دارد. مخالفین می‌گویند ضرورتی ندارد که چنین عملی انجام شود و باعث ناراحتی همسایه‌ای شویم که مراوردات چندین ساله با آن‌ها داریم. اصلی‌ترین و مهم‌ترین هدف از الحاق بحث مسائل اقتصادی است، آن هم برای افراد خاص. استان فارس به خصوص لامرد از 70 سال قبل، از طریق ساحل پارسیان مراودات تجاری خود را انجام می‌دادند. اکنون نیز به وسیله‌ی کریدورهایی که ایجاد کردند این کار را انجام می دهند. نقشه‌ای که لامرد را به دریا متصل می کند، در ظاهر یک کریدور چهار کیلومتری است. در واقع می خواهند مدیریت این کریدور را خودشان در دست بگیرند تا راحتتر به منافع اقتصادی‌شان برسند. چراکه ما در ساحل و خشکی می‌توانیم چهار کیلومتر مرز برای استان فارس مشخص کنیم، اما زمانی که به دریا رسیدند تمام آن را تصرف و مشکلات زیست محیطی ایجاد می‌کنند. به گفته خودشان قصد دارند در این محل اسکله‌ای به بزرگی اسکله شهید رجایی ایجاد کنند. این امر امکان پذیر نیست، چون در همین فاصله چندین اسکله،گمرک و بندر وجود دارد. اسکله صنایع انرژی بر پارسیان بسیار عظیم است، حتی از اسکله بندرلنگه با آن قدمت و سابقه هم بزرگتر است.
  
 آیا این همسایگان در حال حاضر از این اسکله‌ها استفاده می‌کنند؟
بله. استان فارسی‌ها سال‌ها‌ است در پارسیان، خودشان یا به صورت شراکتی لنج و قایق دارند. تقریبا نصف لنج‌های باری و صیادی شهرستان پارسیان، ازآن لامردی هاست، حالا یا به صورت مشارکتی یا خودگردان. هیچ مانعی برای سرمایه‌گذاری در این منطقه وجود ندارد. از هرجای ایران که می‌خواهند بیایند سرمایه‌گذاری کنند ما استقبال می‌کنیم. با توجه به اینکه هر سال‌ موضوع الحاق مطرح می‌شود و مردم پارسیان را مکدر می‌کند، تصویب هرچه زودتر سند آمایش سرزمینی می‌تواند به کاهش این تنش‌ها کمک کند. سند آمایش سرزمینی در کشور تصویب شده است. امیدواریم در استان هم به زودی تصویب شود.
  
 از دیدگاه شما تنها راه‌حل، تصویب سند آمایش سرزمینی است؟
یکی از موارد تصویب سند آمایش سرزمینی است. در حال حاضر دو نوع الحاق مطرح است. یکی الحاق پنج روستا، که می‌گویند شورای عالی امنیت ملی آن را تصویب کرده است. دوم الحاق شهرستان پارسیان به استان فارس است. برای الحاق  پنج روستا تمام مردم شهرستان پارسیان مخالف هستند. هیچ قوم، قبیله و گروهی موافق الحاق این 5 روستا وجود ندارد. اما برای الحاق شهرستان پارسیان تعدادی از مردم به سبب مشکلاتی که در این شهرستان وجود دارد، خواهان آن هستند. این افراد می‌گویند بهتر است ما به استان فارس ملحق شویم چرا که مسئولان استان هرمزگان توجهی به مسائل ما ندارند. متاسفانه یک سری کم‌کاری‌هایی در بحث خدمات‌دهی به مردم این شهرستان صورت گرفته که نارضایتی هایی را ایجاد کرده است. یعنی مردم پارسیان احساس می‌کنند که مدیریت کلان استان، این قسمت از استان هرمزگان را رها کرده است.
   
 مردم پارسیان چه انتظاراتی دارند؟
به لحاظ منابع انسانی غرب هرمزگان بسیار قوی است. چرا تحصیل‌کرده‌های پارسیان در مرکز استان هیچ‌گونه مسئولیتی ندارند. چرا نمی‌توانند در سطح مدیران کل، معاونین مدیرکل در استانداری فعالیت کنند. از سایر نقاط استان افرادی داریم که در مرکز استان مسئولیت‌هایی دارند، چرا از غرب هرمزگان کسی نیست. در ادارات استان هرمزگان کار مردم با تعلل و تاخیر انجام می‌شود. کار امروز را به 10 روز دیگر می‌اندازند. در خودِ شهرستان پارسیان، بروکراسی اداری مردم را کلافه و با مشکل مواجه کرده است. همین روند اداری در استان‌های فارس و بوشهر بسیار زودتر انجام می‌شود. واقعا این معضل وجود دارد. بنده در بخش کارهای اداری و دانشگاهی در پارسیان و استان هرمزگان شاهد این معضل بوده‌ام. من مخالف الحاق هستم اما این موضوع بشدت مردم را عصبانی کرده است. در ادارات هرمزگان و پارسیان کار مردم به سختی و با تاخیر بسیار انجام می‌شود. شاید هم انجام نشود. همین موضوعات مردم را ناراحت کرده است وگرنه از نظر تعلق خاطر و علاقه کاملا وابسته به استان هرمزگان هستند. تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند زیر نظر استان فارس بروند. موضوع دیگر اخذ عوارض آلایندگی از پارس جنوبی است. از لحاظ قانونی عوارض آلایندگی پارس جنوبی را باید به پارسیان اختصاص دهند، اما نمی‌دهند. مردم احساس می‌کنند نمایندگان هرمزگان و باقی مسئولان آنگونه که باید سفت و سخت این موضوع را پیگیری نمی‌کنند. در پارسیان چاه‌هایی داریم تحت عنوان چاه‌های تابناک. یک سوم از درآمد نفت و گاز به خاطر وجود این چاه‌ها باید به پارسیان تعلق گیرد. استان فارسی‌ها با تغییر مرز سیاسی حدود 29 تا 31 حلقه چاه تابناک که در استان هرمزگان بود را به خود اختصاص دادند. بدین ترتیب یک سوم درآمد نفت و گاز به لامرد و فارس تعلق می‌گیرد، اما استان هرمزگان اصلا پیگیر این موضوع نیست. منطقه ویژه صنایع انرژی بر پارسیان در غرب‌‌ترین نقطه هرمزگان قرار دارد، اما توسط چه کسانی اداره می‌شود؟ بله، همسایگانمان در استان فارس. مدیرعامل منطقه ویژه پارسیان استان فارسی است. چرا نباید حداقل یک نفر از بومیان پارسیان یا هرمزگان در هیئت مدیره آن باشد. این صنایع به بکارگیری نیروهای بومی توجه نمی کنند، از استان فارس نیروهای بیشتری جذب کرده‌اند. درست است که زیر نظر ایمیدرو قرار دارد اما آیا ایمیدرو نمی‌تواند از نیروهای پارسیان و هرمزگان استفاده کند. خلاصه کلام اینکه نگاه استان هرمزگان نسبت به پارسیان عوض شود. در همه‌ی زمینه‌ها از جمله اختصاص بودجه و توسعه زیرساخت‌ها.
   
 موضوع نادیده‌گیری نیروهای هرمزگان در هیئت مدیره مناطق آزاد-اقتصادی در سراسر استان وجود دارد، از دیدگاه شما علت چیست؟
ما باید نیروسازی می‌کردیم. استان فارس نیروسازی انجام داد. نیروسازی نکردیم و بیشتر همدیگر را تخریب کرده‌ایم. متاسفانه این روند همچنان ادامه دارد. اگر ما نیروسازی کنیم و دست نیروی جوانی را بگیریم، قطعا با اینگونه مشکلات مواجه نمی‌شویم. استان فارسی‌ها مخصوصا لامردی‌ها لابی‌های قویی دارند. لابی‌گری خوب بلدند. افراد زیادی در بدنه دولت و نهادها دارند. سه چهار وزیر دارند اما آیا استان هرمزگان یک معاون وزیر داشته است؟ ما باید نیروسازی می‌کردیم. از طرف دیگر وقتی نماینده‌های ما برای انتخاب یک استاندار بومی به تفاهم و توافقی نمی‌رسند، چه انتظاری می‌توان داشت که یک وزیر یا معاون وزیر را مطرح کنند. اول باید بتوانند یک نفر در سطح استاندار را معرفی کنند تا مرحله ی بعد به وزیر و معاون وزیر برسیم.
   
 از نظر شما اگر این الحاق صورت بگیرد واقعا می‌تواند معیشت مردم را بهبود ببخشد؟
اگر خدایی نکرده الحاق صورت بگیرد، مردم این 5 روستا، زیر سُم اسبان لامردی‌ها و استان فارسی‌ها له خواهند شد. هیچ کاری برای این مردم نخواهند کرد. نهایتا می‌آیند در این منطقه یک اسکله می‌زنند و گمرکشان را می‌برند لامرد؛ مردم 5 روستا هیچ نفعی نمی‌برند. از طرفی این چهار کیلومتر ساحلی بکر، زیبا و با مرجان‌های نادر است که اگر تغییری ایجاد شود اکوسیستم آن را بهم می‌زند. محیط زیست هم مخالفت خود را به طور جدی اعلام کرده است. همچنین بخشی از این ساحل از نظر جغرافیایی زیر نظر استان بوشهر است.استان بوشهر نیز با به تغییر اکوسیستم این منطقه مخالف است. رونق گردشگری مناسبت‌ترین کاری است که می‌توان در این منطقه انجام داد. اگر مسئولان استان هرمزگان یک مقدار همت کنند قطعا در بحث گردشگری رونق خوبی حاصل می‌شود.
  
 اینکه شهرستان لامرد یک منطقه ویژه اقتصادی است و شاهد گسترش روز به روز صنایع در آن هستیم، چقدر می‌تواند در پیگیری تحقق این الحاق دخیل باشد؟
صنایع انرژی بر، آب بر هم هستند، قطعا برای بخشی از فعالیت‌هایشان به آب دریا نیاز دارند و کسی مخالفتی با این موضوع ندارد. همین الان در حال راه‌اندازی آب‌شیرین‌کن بسیار بزرگی در سواحل پارسیان هستند. از طریق این آب‌شیرین‌کن می‌خواهد آب شرب لامرد و حتی بخشی از پارسیان را تامین کند، خب مخالفتی با این موضوع وجود ندارد. فعالیت‌های اقتصادی که در فارس {لامرد} ایجاد شده است، ارتباط مستقیم با صنایع موجود در پارسیان دارد. صنایع انرژی‌بر لامرد برای صادرات به اسکله و صنایع انرژی بر پارسیان احتیاج دارد. این دو مکمل هم هستند.
  
 مطلب پایانی
اول اینکه ما با الحاق مخالف هستیم و تحت هیچ شرایطی حاضر نیستیم زیر نظر فارس قرار بگیریم. خواسته‌هایی هم از مسئولان استان هرمزگان داریم که امیدواریم توجه بیشتر و بهتری به شهرستان پارسیان کنند. نباید برگ برنده به استان‌های دیگر بدهیم. می‌گویند چون استان هرمزگان حدود هزار کیلومتر مرز آبی دارد نیازی نمی‌بیند که به توسعه پارسیان توجه کند و استان فارس چون اسکله و دریایی ندارد می تواند موجب رونق این چهار کیلومتر شود. مسئولان استان هرمزگان حواسشان به این موضوع باشد، بی تفاوت نباشند. برگ برنده‌ای دست استان فارس ندهند که بتوانند روی آن مانور دهند.

روزنامه صبح ساحل