تقریباً هیچ

ماه عسل شورا و شهرداری تمام شده و موعد پاسخگویی به مردم فرا رسیده است؛ این جمله را «عبدالرضا حیدری سراجی»، عضو شورای شهر بندرعباس هفته گذشته در صحن علنی مجلس مطرح کرد. چهار ماه از آغاز فعالیت شورای ششم شهر بندرعباس می‌گذرد. در کنار اقدامات امیدوارکننده، این شورا حاشیه هم کم نداشته است. انتظار اینکه برای معضلات شهری بندرعباس طی 120 روز راه‌حل پیدا شود، دور از واقع‌بینی است اما با ادامه‌ی روند کنونی رسیدن به نقطه‌ی مطلوب بعید است. نمی‌توان انتظار داشت راه قدیم را رفت اما نتیجه جدید گرفت. در مطلب پیش رو قصد داریم به نقاط قوت و ضعف شورای شهر در این چهارماه بپردازیم.

 

حضور مستمر در سطح شهر و بازدید از محلات و پروژه‌های شهرداری در عملکرد 120 روزه‌ی شورای ششم بیش از هر چیزی مشهود بوده است. به نظر می‌رسد اعضای جدید و تازه نفس پارلمان محلی هنوز به میز و صندلی‌های اتاقشان چفت و بست نشده‌اند و امید است که در ادامه‌ی مسیر نیز رویکرد در اتاق ماندن و پشت میز تصمیم گرفتن را در پیش نگیرند. پیگیری مشکلات محلات، هرچند موارد جزئی مانند روشنایی معابر، استقرار سطل زباله یا جمع‌آوری نخاله‌ها نیز از نکات مثبتی است که سیاست تعامل نزدیک و رو در رو با مردم را نشان می‌دهد. بدیهی است که بررسی، شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های شهر از وظایف اصلی شورا است اما این موضوع زمانی ارزشمند خواهد بود که این مسائل با ارائه طرح‌ها، پیشنهادهای اصلاحی، راه‌حل‌های کاربردی و اثرگذار حل شوند. در غیر این صورت که مردم از اینگونه اقدامات کلیشه‌ای خسته شده‌اند. رسانه‌ها نیز هرروز در حال انعکاس این کمبودها و معضلات هستند. خود اعضای پارلمان نیز در همین شهر زندگی می‌کنند و با مشکلات آن بیگانه نیستند. بنابراین معقول است که این بازدیدها نتایج مثبتی به دنبال داشته باشد. جذب مشارکت عمومی، تشویق، ترغیب و برنامه‌ریزی برای حضور مردم در مناسبات فرهنگی-اجتماعی و... موضوعی است که تقریبا در بندرعباس فراموش شده است. شورای ششم به خصوص در بخش خدمات شهری در این چهارماه اقدامات ابتدایی خوبی در این زمینه انجام داده است که نیاز به تداوم و استمرار دارد. این رویکرد در سایر بخش‌ها از جمله اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی نیز باید احیا شود. جذب مشارکت عمومی حتی اگر به سختی اتفاق بیفتد می‌تواند نقطه درخشانی در کارنامه شورای ششم باشد. هم‌اندیشی و هم‌افزایی با شورای کلان شهرها هم عمل مثبتی است که دریچه‌ی جدیدی برای حل معضلات بندرعباس بر روی اعضای شورا باز می‌کند. 

 

با وجود آنکه عمده شعارهای انتخاباتی‌ اعضای شورا حول محور شفافیت و مطالبه‌گری بوده اما هنوز در این راستا اقدام هدفمندی را شاهد نبودیم. یکی از مواردی که در زمینه شفافیت و اطلاع‌رسانی به مردم مغفول مانده است، انتشار مشروح مصوبات و دستورالعمل جلسات با ذکر نام موافقان و مخالفان و دیدگاه آنهاست. کاری که در دیگر شهرها از جمله یزد، اصفهان و تهران  صورت می‌گیرد. در بندرعباس اما تنها عنوان مصوبه به صورت مبهم به همراه تاریخ صدور آن منتشر می‌شود که در این 120 روز هیچ گونه مصوبه‌ای در سایت رسمی شورای شهر ثبت نشده است. این موضوع در ارزیابی عملکرد شورا بسیار اثرگذار است. موضوع بعدی خروجی جلسات شورا است. شورای ششم تاکنون چهارده جلسه با دستورکارهای مختلف برگزار کرده که اغلب خروجی نداشته است. عمده‌ی جلسات با نطق دو یا سه عضو شورا آغاز می‌شود، سپس مدیران شهرداری یا دستگاه‌های اجرایی گزارشی از عملکرد خود ارائه می‎دهند و جلسه پس از پرسش و پاسخ به اتمام می‌رسد. برگزاری جلسات با رویکرد تعامل با سایر دستگاه‌ها در دوره قبل نیز انجام می‌شد. اینگونه نشست‌ها زمانی مثمر ثمر خواهد بود که در پایان، خروجی جلسات مسجل و مشخص باشد که هم رسانه‌ها و هم اعضای شورای شهر بتوانند آن را پیگیری کنند. در حال حاضر جلسات، هدفمند و موضوع محور برگزار نمی‌شود. جلسات کمیسیون‌ها نیز همچون سنوات قبل فاقد خروجی مطلوب است. 

این موضوعی است که خود اعضا هم به آن پی برده‌اند. «احمد کناری‌نژاد»، عضو شورای شهر در یکی از جلسات علنی شورا با اشاره به این موضوع گفته بود: «در کمیسیونها کمتر طرح و ایده‌ای برای بهبود و تحول فعالیت‌ها مطرح می‌شود. ساختار فعلی شورای شهر اثر بخش نیست و نیاز به بازنگری و بروزرسانی دارد». بنابراین اگر اعضای پارلمان محلی قصد دارند شعار تحول‌گرایی را بالفعل کنند باید اصلاح را از درون شورا آغاز کنند. ایجاد تیم تخصصی متشکل از فعالان اجتماعی، جوانان و اساتید می‌تواند این روند معیوب و بی‌حاصل را تغییر دهد. 

 

مردم براساس آنچه در شهر می‌بینند قضاوت می‌کنند. تمامی اقدامات اگر به دستاوردی قابل لمس برای عموم منتهی نشود، فاقد ارزش است. چهارماه از آغاز به کار شورای ششم گذشته هنوز برای معضلات اصلی شهر بندرعباس چاره‌ای اندیشیده نشده است. برخی از مصوبات نیاز به بازنگری و اصلاح دارد. این بیم وجود دارد که به مانند سنوات قبل این مسائل شهری برای اعضای پارلمان محلی عادی، نظارتشان تنها به محلات خودشان ختم شود و در چاله‌ی روزمرگی گرفتار شوند.