نحوه اطلاع از کاهش قند خون

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما؛ این عارضه اغلب بیماران مبتلا به دیابت را درگیرمی کند و عمدتاً زمانی رخ می دهد که فرد مبتلا به دیابت بیش از حد آنسولین تزریق کند، یک وعده غذایی را از دست بدهد و یا ورزشهای خیلی سخت انجام دهد.

در موارد نادر این امکان وجود دارد فردی که مبتلا به دیابت نیست، دچار افت ناگهانی قند خون شود.

با این حال غیر منتظره ترین علائم مرتبط با افت ناگهانی قند خون عبارتند از:

از دست دادن تمرکز، پرش های عضلانی، از دست دادن هوشیاری، تحریک پذیری، عرق کردن، حرکت و لرزش و سرگیجه

از دست دادن تمرکز:

مغز به طور ویژه نسبت به افت سطوح گلوکز حساس است و ممکن است در این شرایط در حفظ تمرکز روی یک موضوع یا درک صحبتهای فردی دیگر که موضوعی را برای شما توضیح می دهد، دچار مشکل شوید. این ناتوانی در تمرکز ممکن است از خستگی بیش از اندازه ناشی شود، اما بیشتر مواقع می توان با دریافت قند آن را اصلاح کرد.

پرش های عضلانی:

پرش عضلانی می تواند یکی از نشانه های افت قند خون خفیف باشد و زمانی شکل می گیرد که قند خون به زیر ۴۰ میلیگرم در هر دسی لیتر برسد. پرش های عضلانی کاملاً غیر ارادی هستند و از این رو امکان متوقف کردن آنها وجود ندارد. جدا از قند خون پایین، پرش های عضلانی می توانند نشانه ای از مصرف بیش از اندازه کافئین باشند و بر همین اساس شاید به کاهش مصرف قهوه و تمرکز بر مصرف کربوهیدارت های پیچیده نیاز باشد.

از دست دادن هوشیاری:

افرادی که هوشیاری خود را از دست می دهند، متوجه این نشانه نمی شوند، از این رو نشانه های هشدار دهنده دیگر به ویژه اگر به دیابت مبتلا هستید، نباید نادیده گرفته شوند. هیپوگلیسمی دیابتی می تواند به تشنج نیز منجر شود که نه تنها برای خود بیمار بلکه برای کل افراد درگیر می تواند وضعیتی وحشتناک باشد.

تحریک پذیری:

نوسانات خلقی و همچنین گریه های هیستریک یا خشم های غیر قابل کنترل در برخی از افراد نشانه افت قند خون است. معمولاً این حالات احساسی با مصرف منابع سالم غذایی مانند موز و یا دیگر منابع سالم قند برطرف می شود.

عرق کردن:

اگر شما حتی در درجه حرارت متوسط دچار تعریق می شوید، این نشان دهنده افت قند خون است. تعریق دائمی یکی از نشانه های افت خون است یعنی قند خون کمتر از ۷۰ میلیگرم در هر دسی لیتر. این نوع تعریق که بیشتر در پشت گردن و یا خط مو اتفاق می افتد، شب هنگام نیز رخ می دهد که به آن هیپوگلیسمی شبانه می گویند.

حرکت و لرزش:

عدم تعادل قند خون می تواند سیستم عصبی مرکزی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. بدن شما سعی می کند هنگام افت قند خون، با آزاد کردن کاتکول آمینها (هورمون هایی مانند دوپامین و آدرنالین)، این وضعیت را که به معنای تحریک تولید گلوکز است و می تواند به لرزش دست ها منجر شود. به طور معمول، دوپامین بیشتر در بدن چیز خوبی است زیرا به عنوان یک ارتقا دهنده خلق و خو و مسکن عمل می کند. اما اگر فعالیت ورزشی یا تجربه ای لذت بخش مانند خوردن شکلات نداشته اید باید مراقب این لرزش ها و تکان ها باشید.

سرگیجه:

سرگیجه هنگام افت قند خون، به ویژه اگر مبتلا به دیابت باشید، عجیب نیست. بیماران مبتلا به دیابت ممکن است سرگیجه ناگهانی را تجربه کنند که می تواند با افزایش ناگهانی دمای بدن همراه باشد و می تواند شرایطی هشدار دهنده باشد. در زمان وقوع چنین حالتی، فرد باید به دیگران اطلاع دهد که به بیماری دیابت مبتلا است تا کمک دریافت کرده و در بهترین حالت یک خوراکی به شما داده شود تا سطوح گلوکز خون افزایش یابد.

در شرایطی که قند خون پایین می تواند موجب احساس سرگیجه شود، دلایل دیگری نیز می توانند در این زمینه مؤثر باشند که دمای بیش از اندازه بالا، کم آبی بدن، یا واکنش به دارو از آن جمله هستند.