محمد مهرانی در سال 1389 ه.ش در حالی که 118سال سن داشت در کلاهی میناب درگذشت؛ او در سال 1296 هجری شمسی کار نامه‌رسانی را در اداره پست آغاز کرد.

به گزارش صبح ساحل، «محمد مهرانی» با 118 سال سن که قدیمی ترین وپیرترین پستچی بازنشسته کشور محسوب می شود،بایادآوری روزهایی که رساندن یک نامه درون استانی شش روز طول می کشید، پست پیشتاز و ارسال یک روزه نامه از بندرعباس به سایر استانها را چیزی در حد معجزه می دانست.

او که در روستای کلاهی شهرستان میناب واقع در 100 کیلومتری شرق بندرعباس مرکز استان هرمزگان زندگی می کرد. متولد سال 1271 هجری شمسی است و در 25سالگی همکاری خود را با اداره پست آن روزگار که بی شباهت به چاپارخانه نبود آغاز کرد. پستچی عهد قاجاریه ایران در آن زمان ماهانه 40 تومان دستمزد و20 تومان بابت هزینه نگهداری شتری که سریعترین وسیله رساندن نامه بود دریافت می کرد. پستچی های قدیم چون علاوه بر نامه ها،حقوق کارمندان دولت را هم می بردند مانند نظامیان مسلح بودند و بدلیل همین کمبود امنیت فقط سوار شترمی شدیم چون اگراز وسیله دیگری مثل دوچرخه استفاده می کردیم امکان داشت راهزنان از طریق دنبال کردن جای چرخ از مسیرمان مطلع شده و به ما حمله کنند. محمد مهرانی در سال 1389 ه.ش در حالی که 118سال سن داشت در کلاهی میناب درگذشت.

 در آن سالها که ماشین و موتور نبودبرای مبادله نامه ها از شتر استفاده میشد طوری که مسیر300 کیلومتری بندرعباس ـ جاسک را در مدت شش روز طی می کرد.

او پیشتر در مصاحبه ای که با ایرنا داشت گفته بود: « در طول مدت خدمتم 15 شتر در مسیر شهرهای مختلف مردند. اوتعریف کرد که به خاطر ناامنی و نبود آسودگی از دست راهزنان،مجبور بودم راه خود را از میان بیراهه و جنگل باز کنم. مهرانی پیرامون نظر مردم درباره پستچی های آن زمان نیز گفته بود: درآن زمان مردم به قدری به پست اهمیت می دادند و پول آن را به خاطر زحمات پستچی حلال می دانستند که حقوق دریافتی از دولت را با پول پستچی ها عوض می کردند تا به قول خودشان دریافتی شان از دولت حلال باشد».

مهرانی که در سن 114 سالگی سه فرزند پسر و یک دختر و 39نوه ونتیجه داشت باحقوق بازنشستگی که ماهیانه 200 هزارتومان بود روزگارش را بر روی ویلچر اهدایی بهزیستی می‌گذراند. او در جشنواره شهیدرجایی سال 84 به عنوان بازنشسته نمونه انتخاب شد. 

منابع:ایرنا،ایران