یادگیری از شکست سخت است

اغلب می‌شنویم که شکست یک فرصت عالی برای یادگیری فراهم می‌کند. در واقع هیجان‌انگیز است که فرض کنیم مردم از تجارب شکست خود به عنوان وسیله‌ای برای یافتن موفقیت و مسیر پیشرفت استفاده خواهند کرد.

درک اینکه چرا من شکست خوردیم ممکن است به ما کمک کند تا از همان اشتباهات در مسیر زندگی جلوگیری کنیم، بنابراین احتمال موفقیت‌های آینده را افزایش می‌دهد. لورن اسپرس از دانشگاه شیکاگو استدلال می‌کند که اکثر مردم نسبت به یادگیری و درس گرفتن از شکست خود بسیار مقاوم هستند و اغلب زمانی که تلاش می‌کنند از اشتباهات خود بیاموزند، درس‌های اشتباهی می‌گیرند.

او معتقد است این اتفاق به دو دلیل رخ می‌دهد. اولین علت اطفه‌ای است که ما نسبت به خودمان داریم. اغلب اوقات نسبت به خودمان احساس خوبی را تجربه می‌کنیم، اما شکست ما با این احساس ناسازگار است و بنابراین شکست‌ها اغلب انکار یا سرکوب می‌شوند. فکر کردن به اینکه شکست خورده‌ایم، می‌تواند احساس ارزشمندی ما را زیر سوال ببرد و این تعجیل را به وجود بیاورد که بخواهیم هر چه سریع‌تر از شر این احساس خلاص شویم، بنابراین بدون متمرکز شدن روی درسی که باید بگیریم، خیلی سریع از تجربه‌ی مذکور بدون حل کردن مساله عبور می‌کنیم.

دلیل دوم شناختی است، ما تمایل داریم به دنبال اطلاعاتی باشیم که با باورها و انتظارات ما همسو باشند و از شنیدن اطلاعاتی که با انتظارات و باورهای ما مخالف هستند، اجتناب می‌کنیم. این مساله با نام سوگیری تایید شناخته می‌شود.علت دیگر  این است که اغلب انسان‌ها بر این باورند که موفق خواهند شد و شکست، این باور زیبا را نقض می‌کند.

با توجه به این موانع ذاتی در مقابل یادگیری از شکست، چگونه باید از شکست‌هایمان بیاموزیم؟ محققان در این مورد پیشنهادات متنوعی دارند. آن‌ها معتقد هستند مردم باید به این باور برسند که شکست همیشه بد نیست، اکثر مواقع درس‌هایی که از پاسخ‌های غلط می‌گیریم، بسیار ارزنده هستند، درس‌هایی که پاسخ درست نمی‌توانست به ما بیاموزد. حذف وظایف همزمان می‌تواند در فراگیری درس از شکست بسیار موثر باشد. داشتن زمان بیشتر برای فکر کردن، متعادل کردن احساسات و تمرین آموختن از شکست‌ها می‌تواند به ما کمک کند. به طور خلاصه، یادگیری از شکست مهم است، اما به تنهایی اتفاق تمی‌افتد، بلکه یک مهارت است که باید آموخته و تمرین شود.

روزنامه صبح ساحل