مسمومیت فرهنگی با کوکتل بندری قلابی


نویسنده: مصطفی قلندری

هرچند تکذیبیه ای از سوی شرکت گوشتیران منتشر شد ولی اين نماد هویتی ومیراث معنوی زنان جنوب بود که مورد استفاده سخیفانه قرار گرفت. تا لحظه ی نگارش این متن ،خبر یا مصاحبه ای از سوی متولیان میراث فرهنگی و صنایع دستی هرمزگان درباره ی استفاده نابجا از نمادهای هویتی و قومیتی زنان هرمزگان ؛ در تبلیغات محصول جدید شرکت فرآورده های گوشتیران ملاحظه نگردیده است؛ یا اگر بوده ما ندیده و نشنیدیم! ورای نگاه مارکتینگ و بازاریابی در ایده پردازی تبلیغاتی گوشتیران یک زاویه ی نگاه موذیانه با توجه به صحنه تحولات اجتماعی اخیر در کشور نهفته است که بسط تحلیلی آن و نوع مدل طراحی شده برای نبض گیری حساسیت اجتماعی درباره بنیادهای هویتی وارزشی در این مطلب مد نظر نیست!     
نمادهای هویتی و فرم‌های زیست سنتی در همه جوامع مورد تقیّد و احترام هستند. پوشش و لباس بومی همواره نزد تمام ملل از جایگاه ممتاز برخوردار بوده است. برقع به عنوان بخشی از پوشش زنان جنوب به عنوان یک میراث تمدنی و فرهنگی از دیرباز مورد استفاده بوده است‌ . رسالت دستگاه هایی همچون میراث فرهنگی ،صنایع دستی وگردشگری ؛ پاسداشت و انتقال فرهنگی بین نسلی این میراث های مبتنی بر ارزش هاست. اگر برای منشور کوروش، کتیبه ها وسنگ نگاره های تخت جمشید و سردیس سرباز هخامنشی و بسیاری از میراث فرهنگی ما در سطح ملی به منظور حفظ و بازگرداندن آنها به کشور موج سازی رسانه ای به راه می افتد ؛ عقبه ی این اقدامات، حفظ مواریث هویتی یک کشور است. اکنون در آوردگاه به مسلخ رفتن تنزیل شانیت پوشش بومی زنان جنوبی به عنوان یک میراث ارزشی جای آن نبود که پورتال خبری اداره کل میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری هرمزگان،حداقل یک بیانیه معمولی صادر نماید. یا یک بسته رسانه ای مبتنی بر یک اتاق فکر و ایده خلاقانه به عنوان‌ آنتی تز گوشتیران ؛ در باب پوشش بومی نجیبانه زنان بندری تهیه و در رسانه‌های کشوری منعکس نماید.
 
حاشیه نگاری و انعکاس رسانه ای درباره استفاده از زنان یا نمادهای مرتبط با آنان در صنعت تبلیغات در کشور ما سابقه دار هست. از ورود ستاد امربه معروف به گاز زدن بستنی توسط یک بانو تا مواردی که ساحت بانوان کشورم شریف تر از مطرح کردن آن است. بهره برداری اغواگرایانه از جنس مونث در تبلیغات کمپانی های بزرگ جهانی مرسوم بوده است ولی در کشور ما در فصل هشتم قوانین و مقررات تبلیغات هم صراحتاً تأکید شده که: «استفاده ابزاری از زنان، مردان و کودکان که نقش اصلی را در معرفی کالا و خدمات ایفا می‌کنند ممنوع است.».   
 آنچه در این رخداد نهفته است باز تولید یک روایت دردآور همیشه آشنا در این استان هست. اکثر صندلی های مدیریتی و اجرایی که باید نخبگان و توانمندان بومی هرمزگانی به آن تکیه کنند؛ توسط دیگران اجاره به شرط تملیک مطامع و جایگاه های دیگر است! و صدایی از کسی در نمی آید. گلوگاه های اقتصادی و زیرساخت های حیاتی ،منافع آن در جای دیگر پرداخت می شود و از مسئولیت های اجتماعی آنان برای مردم هرمزگان خبری نیست و صدایی از کسی در نمی آید. ما در این دیگ دیرپز سیاسیون پوست کلفت شده ایم، میراث مادی استان برای دیگران و اکنون میراث معنوی هم به استهزاء گرفته شد ؛ به جز چند کامنت، صدایی از کسی در نیامد!جا داشت که با جلز و ولزبیشتر دربرابر کوکتل بندری دارای مسمومیت فرهنگی  برای برقع سرخ شویم!

نویسنده:  مصطفی قلندری

روزنامه صبح ساحل

برای این مطلب تا کنون نظری ثبت نشده‌ است.
0 / 200
  • نظر شما پس از بررسی و تایید منتشر خواهد شد.
  • لطفا از بکاربردن الفاظ رکیک، توهین و تهمت به اشخاص حقیقی و حقوقی خودداری کنید.

آخرین خبرها