03

دی

1403


اجتماعی

03 آبان 1402 08:02 0 کامنت
در فرهنگ رابطه‌ای ما ایرانیان، سلطه و ابراز کنترل‌گری در کنار مهر، ایثار و عشق، کار را برای طرفین رابطه سخت و دشوار می‌کند. عموما در چالش‌ها و بحث‌هایی که پیش می‌آید، زوج‌ها به جای اینکه طرف رابطه را در کنار خود ببینند، او را روبه‌روی خود فرض می‌کنند، همین مساله باعث گره خوردن چالش و تبدیل شدن یک مساله کوچک به یک مشکل بزرگ خواهد شد.
هنگامی که خواسته‌ها، نظرات و اهداف زوجین با هم اختلاف داشته باشد، منبع بزرگی از اضطراب و استرس در قلب رابطه ایجاد می‌شود و ما به جای استفاده از رفتار پاسخگو، گوش کردن و ابراز همدلی، عموما از عصبانیت، دوری، تهدید، توهین و قهر استفاده می‌کنیم و چرخه‌ی معیوبی از تعارض و تلاش برای انتقام را شکل می‌دهیم.
حالا تصور کنید که در چالش پیش آمده با وجود عصبانیت و رفتارهای تدافعی طرف مقابل، ما از رفتار پاسخگو استفاده می‌کنیم. به این معنا که شریک خود را نه به چشم یک حریف که به چشم کسی می‌بینیم که به همراهی و همدلی ما نیاز دارد و به همین خاطر رفتار سازشی را پیش می‌گیریم، همین عمل طرف مقابل را به پیش گرفتن رفتار سازشی دعوت می‌کند و رفتار تکانشی او را کاهش می‌دهد.
اولین گام برای پیاده‌سازی رفتار پاسخگو و سازشی، درک موقعیت و شناخت نیازهای لحظه‌ای است. برای مثال هنگامی که شریک عاطفی ما در مسیر یک بحث به حمایت عملی نیاز دارد، نشان دادن حمایت عاطفی و اصرار بر آن غیر مفید تلقی شده و باعث بالا گرفتن مشاجره می‌شود. بسیاری از زوج‌ها دچار دلبستگی نا ایمن هستند، به این معنا که به علت روابط والد فرزندی خود، مداوما احساس می‌کنند که در معرض ترک و طرد شدن قرار دارند و هر لحظه ممکن است توسط شریک خود رها شوند. این افراد به علت استرس و اضطرابی که تجربه می‌کنند، ممکن است با رفتارهای تکانشی و تدافعی در پی دریافت محبت، توجه و احساس امنیت بربیایند. برای مثال با القا احساس گناه، تهمت زدن و سرزنش کردن  طرف مقابل سعی کنند توجه او را جلب کنند.
در این حالت دفاع از خود، بی‌توجهی، قهر یا خشم طرف مقابل تعارض را گسترش می‌دهد، به جای این رفتار، بهتر است شریک عاطفی، با یادآوری تعهدات رابطه، عشق و محبت خود به این فرد بفهماند که قصد ترک کردن او را ندارد. مساله‌ی مهم دیگری که در ارتباط عاطفی نقش بسزایی دارد توانایی گوش دادن و درک کردن است. اکثر زوج‌ها در تعارضات به جای گوش دادن، در پی دفاع از مواضع خود هستند، به همین دلیل صحبت‌های طرف مقابل را نمی‌شنوند و هر لحظه عصبی‌تر و تدافعی تر خواهند شد. ما باید آگاه باشیم که گوش دادن موثر هم مانند خواندن و نوشتن مهارتی است که نیاز به یادگیری دارد.
بنابراین در فرصت‌هایی که شرایط آرام است، به همراه شریک عاطفی خود در پی فراگرفتن این مهارت و تمرین آن با یکدیگر باشید تا در مواقع لزوم بتوانید به صحبت‌های شریک خود گوش فرا داده، آن‌ها را درک کنید و متناسب با آن‌ها پاسخ دهید. آخرین نکته آگاهی از این اصل است که زمان‌هایی که خسته، کلافه یا عصبی هستنید، فرصت خوبی برای حل تعارض نیست. باید زمانی را به شناسایی و بیان دقیق نیازهای خود و توجه به نیازها و خواسته‌های طرف مقابل اختصاص دهید که آرام و متعادل هستید. به طور کلی، دانش ارتباط، دانشی نامتناهی است و هر چقدر بیشتر در مورد راه‌های برقراری ارتباط سالم بیاموزیم، در ارتباط عاطفی خود بهتر عمل خواهیم کرد. 

روزنامه صبح ساحل

دیدگاه ها (0)
img