سرپرست شبکه بهداشت قشم گفت: تاکنون موردی از ابتلا به سرخک در نیمه نخست فروردین ۱۴۰۱ در این جزیره ثبت و گزارش نشده است.

به گزارش صبح ساحل،  یاسر مرادی روز سه شنبه در پاسخ به این سوال که طبق هشدار وزارت بهداشت مبنی بر شیوع سرخک در کشور آیا موردی از این بیماری در قشم مشاهده شده است، اظهار داشت: خوشبختانه تاکنون موردی از این بیماری در سطح این شهرستان مشاهده نشده است، اما با توجه به تردد گردشگران و اتباع خارجی در این جزیره، وضعیت این بیماری در نگین خلیج‌ فارس از سوی شبکه بهداشت با حساسیت رصد می شود.

وی ادامه داد: با توجه به اهمیت این مساله، به بیمارستان ها و مراکز درمانی و بهداشتی قشم هشدار های لازم را داده ایم که اگر مورد مشکوک به سرخک مشاهده کردند آن را حتما گزارش کنند.

سرپرست شبکه بهداشت قشم اضافه کرد: همچنین کارکنان مراکز بهداشتی جزیره موظف شدند چگونگی واکسیناسیون کودکان قشمی را بررسی کنند و اگر خانواده ای هنوز برای تزریق واکسن سرخک به فرزند خود مراجعه نکرده است با آنها تماس بگیرند.

دکتر مرادی با بیان اینکه سرخک، یک بیماری مُسری تنفسی مانند کووید-۱۹ است، گفت: واکسیناسیون سرخک در موعد مقرر آن (۱۲ و ۱۸ ماهگی) برای کودکان بسیار مهم است و والدین نباید از آن غافل شوند.

وی تب، سرفه خشک، آبریزش بینی، گلودرد و چشم‌های ملتهب را از جمله علائم این بیماری اعلام کرد و افزود: این عفونت مراحلی دارد که در یک دوره ۲ تا ۳ هفته‌ای به ترتیب اتفاق می‌افتد.

به گزارش ایرنا، واکسن سرخک در کشور ما در قالب واکسن سه گانه MMR که واکسن ترکیبی علیه بیماری‌های سرخک، سرخچه و اوریون است استفاده می‌شود.

متولیان امر سلامت اعتقاد دارند که بهبود پوشش جاری واکسیناسیون (بالای ۹۵ درصد) باعث کاهش موارد ابتلا به سرخک و در نتیجه کاهش موارد مرگ ناشی از بیماری سرخک می شود.

طبق گفته پزشکان؛ این بیماری یکی از مسری ترین بیماری های واگیردار است و هنگامی که ویروس سرخک به جمعیت غیر ایمن منتقل شود، ۹۰ تا صد درصد افراد آلوده می شوند و علائم بالینی در آنها مشاهده می شود.

بعد از دوره پنهان بیماری که حدود ۱۰ تا ۱۲ روز یا حتی بیشتر طول می کشد، علایم مقدماتی شامل تب، خستگی، سرفه، آب ریزش از بینی و التهاب ملتحمه در فرد بروز می کند.

در بیماری سرخک، دو تا چهار روز بعد، نقاط قرمز در پشت گوش ها و صورت به همراه تب بالا ظاهر می شود و نقاط سفید رنگی در مخاط دهان به فاصله کوتاهی پس از شروع بثورات (دانه های قرمز) جلدی ظاهر شده که به مدت یک تا دو روز بعد نیز باقی می ماند و سپس بثورات به سمت تنه و اندام های انتهایی گسترش یافته و در طی سه تا هفت روز از بین می رود.

انتقال این بیماری به صورت اولیه از فرد به فرد و از طریق هوا یا به وسیله تماس مستقیم با ترشحات بینی و گلوی فرد بیمار است و افراد مبتلا از دو تا چهار روز قبل از شروع بثورات تا چهار تا ۹ روز بعد از آن، آلوده کننده هستند.

این بیماری بیشتر در مهد کودک ها، مدارس، اردوگاه ها، سربازخانه ها و دیگر مکان های تجمعی، به صورت سریع انتقال می یابد و عفونت میانی گوش، عفونت ریه ها، اسهال، سوء تغذیه، زخم قرنیه و کوری و تورم مغز از عوارض عمده ابتلا به آن است.