انتخابات زودهنگام چهاردهمین دوره ریاست جمهوری به پایان رسید. پس از سانحه پرواز اردیبهشت، شورای نگهبان مقرر کرد که انتخابات ریاست جمهوری طی ۵۰ روز برگزار شود. از ۱۰ تا ۱۴ خردادماه ثبت‌نام داوطلبان انجام شد و از بین ۸۰ نفر واجد شرایط ثبت‌نام، شورای نگهبان صلاحیت شش نفر را تایید کرد. «علی لاریجانی»، «محموداحمدی‌نژاد»، «اسحاق جهانگیری» و «مهرداد بذرپاش» از چهره‌های برجسته‌ای بودند که صلاحیتشان احراز نشد. 

     

به گزارش صبح ساحل، در ترکیب پنج نامزد اصولگرا یعنی «علیرضا زاکانی»، «سعید جلیلی»، « محمدباقر قالیباف»، «سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی»، «مصطفی پور محمدی» و یک نامزد اصلاح‌طلب «مسعود پزشکیان»، از ابتدا واضح بود که چند نفر منتسب به جبهه انقلاب برای حمایت از نیروهای دیگر کناره‌گیری خواهند کرد و همین اتفاق هم افتاد. با شروع مناظرات تلویزیونی ترکیب نامزدها مشخص‌تر شد؛ اغلب فعالان سیاسی و رسانه‌ای و حتی فعالان مجازی، «پور محمدی» را پدیده مناظرات دانستند. در واقع او در روند برگزاری مناظرات خوب ظاهر شد و  به طور واضح نشان داد که با چهار نامزد دیگر اصولگرا هم نظر نیست که اختلاف رویکرد بسیاری هم دارند. همین رویکرد سبب شد در ادامه مناظرات او در آماج حملات نامزدهای پوششی قرار گیرد اما در پایان انتخابات با 206 هزار رای شکست سختی خورد؛ به طوری حتی با آرا باطله نیز اختلاف فاحشی داشت. قاضی‌زاده هاشمی از ابتدا در قامت مدافع دولت سیزدهم ظاهر شد و در ادامه مناظرات صریح‌‌تر، عملکرد و رویکرد پورمحمدی و پزشکیان را نقد کرد و در پایان برای اجماع نیروهای انقلاب کنار کشید. زاکانی از مناظره نخست مستقیم و بدون روتوش کاندیدای اصلاح‌طلبان را خطاب قرار می‌داد و بارها رویکرد پزشکیان را ادامه رویکرد حسن روحانی اعلام کرد و عملکرد دولت روحانی را به شدت و به طرق مختلف نقد کرد و در بیانی دیگر شاید بتوان گفت به سخره گرفت. او علی‌رغم اینکه گفته بود تا پایان در انتخابات می‌ماند اما به نفع اجماع نیروهای انقلاب کنار کشید. محمدباقر قالیباف در مناظرات خوب ظاهر نشد و از نوع حضورش احساس پیروزی زودتر  از موعد نیز استنباط می‌شد؛ حتی شاید یکی از دلایل شکست قالیباف در انتخابات نیز همین باشد. البته در خیلی از نظرسنجی‌های ابتدایی اقبال به او از سایر نامزدهای اصولگرا بیشتر پیش‌بینی شده بود. همچنین از ابتدا تصور عمومی آن بود که کاندیدای اصلی جبهۀ نیروهای انقلاب آقای قالیباف است و جلیلی همچون دو کاندیدای دیگر نقشی پوششی یا حاشیه‌ای دارد اما برعکس شد. عدم کناره‌گیری جلیلی و قالیباف به نفع یکدیگر موجب اختلاف میان هوادارانشان شد؛ به‌گونه‌ای که پس از حذف قالیباف از گردونۀ رقابت‌ها، علی‌رغم حمایت قالیباف از جلیلی برای دور دوم شماری از هواداران او به ستادهای پزشکیان پیوستند. «سعید جلیلی» در دور اول مناظرات معمولی اما پیروز مناظره دوم دور دوم انتخابات بود. بالاخره در دور دوم انتخابات جبهه انقلاب بر سر حمایت از جلیلی به اجماع رسیدند و از قاضی زاده هاشمی، زاکانی و قالیباف تا بیت رئیس جمهور فقید همگی از او حمایت کردند. اما مسعود پزشکیان؛ هرچند او یک دوره وزیر بود و چندین دوره نماینده مجلس اما عموم مردم تا پیش از انتخابات چهاردهم کمتر نام او را به خاطر داشتند.  پزشکیان از نخستین روز بعد از اعلام نتایج تایید صلاحیت‌‌ها، مورد حمایت تام اصلاح‌طلبان قرار گرفت. اکثریت چهره‌های مطرح اصلاح‌طلب از پزشکیان حمایت کردند و همین حمایت تمام قد، نقطه قوت آن‌ها در جلب آرا شد. رویکردی که در دور اول به دلیل تعدد نامزدها پاشنه آشیل جبهه انقلاب بود اما در دور دوم شاید به توان گفت جبران شد. در هرروی سیاست ایران بیش از  37 روز پراتفاق و حاشیه را پشت سر گذاشت{آغاز انتخابات 10 خرداد-پایان 15تیر} و امروز تا پیش از ساعت 11 رئیس چهاردهین دولت، مشخص خواهد شد و باید دید چه معادلاتی را برای کشور رقم خواهد زد.