صبح ساحل، حوادث _ مطابق پیش بینی های سازمان هواشناسی همه منتظر نزول دوباره ی رحمت الهی بودند و از ساعت حوالی 4 بامداد، چکه خوانی باران و شروع ریزش های پیاپی جان دوباره ای به بهار نیامده داد و شورش ناو.دان ها در پهنه ی زمین دیدنی می شد، با شدّت گرفتن بران ، طّغیان 20 رودخانه ی دایمی و فصلی قطعی می شد و حدود ساعت 6:30 صبح امروز نخستین طغیان ها که با گل آلود شدن آب، هویدا می شد از بسته شدن راهها و خسته شدن دوباره ی مردم پشت رودخانه های مختلف خبر می داد، خبر طغیان با همه ی نگرانی هایی که دارد، قابل پیش بینی و به نحوی میهمان ناخوانده ی مردم رودخانه در طی سال های متمادی بوده است، امّا آنچه مردم زیادی را به ساحل رودخانه ی زیارتعلی – ماروکی در حوالی روستای نیمکار کشانده بود غرق شدن جوانی 18 ساله به نام میثم فکری اهل روستای چیرم آباد بود که بر شدّت نگرانی مردم افزوده بود.

حوالی ساعت 6:30 دقیقه یک اتومبیل پژو405 متعلق به فردی به نام مسعود معلمی از فرهنگیان بومی ساکن شهرک منجر شهر زیارتعلی که دو سرنشین به نام های مهرداد و کامبیز مهرانی داشته حین بازگشت از روستابی چیرم آباد به سمت شهر زیارتعلی در رودخانه چیرم آباد متوقّف می شود.

نامبرده با احمد فروزانفر فرهنگی فعال حوزه ی ساخت و ساز که یک دستگاه لودر دارد، تماس می گیرد که ماشینشان را از رودخانه خارج کند، فروزانفر ، خواهرزاده اش را به محل می فرستد و حین اتصال سیم بکسل به لودر به ناگهان، اب رودخانه بیشتر می شود و ماشین پزو و سرنشینانش را با خود می برد و سرنشینان پژو405 با گرفتاری فروان 100 متر پایینتر با کمک درختچه های گز محیط رودخانه، خود را به سختی به ساحل می رسانند و سیلاب رودخانه، ماشین را با خودش می برد، راننده ی لودر به خاطر سنگینی و ارتفاع لودر، راهی جز رفتن به کابین رانده، نمی یابد و لحظاتی بعد فشار آب، لودر را واژگون می کند و میثم فکری زیر لودر می افتد، هراس عجیبی سراپای فروزانفر را فرا می گیرد و بی آنکه بتواند کاری برای خواهرزاده اش بکند، در دقایقی سخت و وحشت زا، ماجرا را نظاره می کند، کامبیز مهرانی به معرکه طغیان برگشته و تنها میثم را از زیر لودر واژگون بیرون می کشد و ناچار، صحنه را ترک می کند و آب وحشی، فکری را درخت کن می کند و با خود برمی دارد و می رود. مسئولین محلی و مردم زیادی به هر سختی خودشان را به ساحل رودخانه ماروکی – چیرم آباد و در حد فاصل روستاهای دهلیان، چکری و نیمکار رسانده اند و پس از تماس با ستاد بحران استان، فرستادن بالگرد را غیرمقدور تشخیص داده و گروه امداد و نجات به سرپرستی نجفی رییس اداره هلال احمر شهرستان رودان با همکاری ویژه ی اهالی وارد میدان می شوند، حدود یک کیلومتر پایین تر با استفاده از یک دروبین شکاری یکی از اهالی میثم فکری را، خسته از نبرد آب  در بین درختچه های گز در وسط رودخانه مشرف به روستای نیمکار می یابد و گروه امداد و نجات هلال احمر رودان با استفاده از بند به داخل آب می روند و در یورش های اولیه ، صدای جیغ و داد مردم حاضر در صحنه، خبر از خطری تازه می دهد، آب، یورش دوباره ای دارد و این باز از نیروهای امداد و نجات، زهر چشم می گیرد، آب دیوانه، می خواست مأمورین را از جا بکند و خاکشان کند، حالا نزدیک به سه ساعت از زمان حادثه می گذرد. یکی از حاضرین خبر کمک به زن زائویی در روستایی دورافتادخه در غرب کشور را مرور می کند و از اینکه به یک هموطن دیگر در جایی دیگر که نیازمند امداد است با فرستادن یک بالگرد کمک نشده است، گله و شکایت دارد، التهاب غریبی بین مردم جاخوش کرده است و هرکسی در حال خودش است و سکوت ، سخن را محاصره کرده است. در بین ناظران احمد فروزانفر صاحب لودر اسیر طغیان و دایی مصدوم غرق شده، بیشتر جلب توجه می کند ، یکسره اشک می ریزد و با پارچه ای چشمان سرخ شده اش را پنهان می کند، 5 ساعت از جادثه گذشته و حالا ابتدا 2 نفر و در ادامه 7 نفر دیگر از اهالی که در بینشان سنین و صنوف مختلف دیده می شود وارد رودخانه ی خشمگین می شوند و میثم فکری پس از 5ساعت در حالی که رمقی ندارد و سرما لرزه بر اندامش ریخته است، دیده می شود، یکی از دونفر پیشرو که فردی میانسال به نظر می رسد او را کول می کند و بقیه هم اضافه می شوند، صدای صلوات و شادی، سکوت مدت دار مردم را می شکند.

میثم به چند متری ساحل رسیده که موج تازه ی نگرانی مردم را عصبی می کند، اضافه شدن یک رودخانه ی فصلی ، آب را بیشتر کرده و با هر ضرب و زوری که شده ، میثم به ساحل می رسد و در پتویی پیچیده می شود و صدها زن و مردی که به ساحل آمده اند او را تا کنار پیکاپ بخشداری همراهی می کنند و ظاهراً داستان  با بُردن یک دستگاه پژو 405 به پایان دیگری می رسد.

به کنار رودخانه ی دهلیان رسیده ایم، با مردم صحبت می کنیم و حرف های ناگفته ای دارند که با کلی حّجب و حیا بیان می کنند. عادل میرزایی 32 ساله / داور ملی فوتبال : تا کی باید پس از هر طُغیان، مردم گرفتار و مضطرب باشند، کدام مسئول می پسندد، دخترش با لباس خیس از رودخانه گذشته، سر کلاس برود، آیا آن روز چیزی یاد می گیرد؟ آیا پس از 34 سال ، نباید مسئولین چاره ای بیندیشند؟ ما از فرصت سوزی ها و بی توجهی ها گله داریم،

حسین ذاکری 33 ساله / کارگر : طغیان رودخانه یک حادثه ی طبیعی است و نمی شود مانع آن شد، ولی می توان با ساخت پل استاندارد، سیلاب را مدیریت کرد.یحیی درویشی 46 ساله /  فرهنگی : وقتی مسئولین می گویند: همه ی مردم یک رأی مساوی دارند، آیا یک حق مساوی ندارند؟

چرا مردم باید احساس کنند که ابزار می شوند و به بعضی جاها نگاه ویژه تر می شود، لطفاً به داد مردم برسید.خلاصه این داستان تلخ و تکراری همچنان ادامه دارد و هر باران، هر طغیان یعنی قطع ارتباط 110 روستا با مرکز بخش ، یعنی اگر در جایی مثل خودروگان، زمینان باشی اگر مریض اورژانسی یا زن در آستانه ی زایمان داشتی، چه باید بکنی ؟ پُلی ساخته شد و آب، بُردش، خرابش کردند و این باز خواب، بُردش، 11 ماه است که پل زیارتعلی به حال خودش رها شده و فقط به درد عملیات ضدهلی بُرن می خورد میلگردهای لُخت که بر پایه های بتنی معطّل مانده اند.لطفاً آقای استاندار قبل ار فتن به گوانگ ژوی چین به رودخانه سری بزند و مثل پل شهر تخت که با همت مدیران ارشد استان ساخته شد، پل زیارتعلی را هم بسازند، بسازند، بسازند.

راستی هر بار که رودخانه خشم آلود تشریف می آورد، به دلیل گذشتن لوله های آب شُرب شهر زیارتعلی از مسیر رودخانه زیارتعلی، تا 48 ساعت آب هم قطع می شود و برق هم کمتر، واقعاً تراژدی مضحکی است .

گزارش دیگری از خبرنگار ما حاکیست که در همان روز بارندگی، زن جوان بیماری به علت مسدود شدن رودخانه  و عدم دسترسی به پزشک جانش را از دست داد. همچنین طی این چند روز اخیر  تراکتورهای رودخانه ای نیز به جمع مسافربرها پیوستند و از هر نفر  اهالی که بخواهند به آن طرف رودخانه بروند هزار تومان می گیرند این درحالی است که مسوولان در این مورد سکوت کردند .