صبح ساحل، ورزشی _ سخت است این واقعیت که در فوتبال ایران هیچ کس تبانی نمی کند و اگر می کند فقط یک نفر است.

امروز اگر پلیس دوربین های ناظر و هم چنین افسران را از چهار راه ها بردارد از فردا بیشتر ماشین ها وارد طرح ترافیک می شوند. بی تعارف در میان ما کم هستند آدم هایی که در غیاب مجری پایبند به قانون باشند. به همین خاطر است که پلیس کار را رها نمی کند و در سال های اخیر سعی کرده در همه کوچه و پس کوچه هایی که به طرح ترافیک راه دارد دوربین کار بگذارد. با این همه هستند هنوز راننده هایی که پلاک خود را با پلاک های مقوایی مخدوش می کنند تا بدون پرداخت هزینه وارد محدوده شوند.

فوتبال هم از این قا ئده مستثتی نیست. به واقع بخشی از این آدم ها فوتبالی هستند. چرا این ها تصمیم به تبانی می گیرند؟ پاسخ غیر از این است که نقش نظارت را در لیگ یک کمرنگ نمی بینند. تعداد شبکه های تلویزیونی از عدد 6 به 20 یا حتی بیشتر افزایش پیدا کرده اما هنوز یک برنامه همانند 90 برای لیگ یک نساخته اند!

در این لیگ داوران به هر شکلی که بخواهند قضاوت می کنند چون خوب می دانند که برنامه ای نیست که قضاوت آنها را ارزیابی کند! در این لیگ بازیکنان تا دلتان بخواهد دو پینگ می کنند چون کمیته ضد دوپینگ یک بار در هفته های ابتدایی آزمایش دوپینگ می گیرد و یک بار در هفته های پایانی که این را هم بازیکنان خوب می دانند! گاها هم که می روند آزمایش دوپینگ بگیرند سر مسابقه ای حاضر می شوند که نتیجه اش هیچ اهمیتی برای دو تیم ندارد مثل بازی شهرداری یاسوج – پاس در هفته پایانی.

مدیر عامل باشگاه شهرداری یاسوج می آید و می گوید: به ما گفتن فلان مربی را بردارید، تیمتان را می آورد لیگ برتر! چرا هیچ کس به این ادعا رسیدگی نمی کند؟ چرا هیچ نهاد و ارگانی بر هزینه ها نظارت نمی کند؟ طبیعتا اگر باشگاهی تصمیم به تبانی بگیرد این باشگاه است که هزینه تبانی را می پردازد... این یعنی اینکه مدیر عامل هم در جریان امر قرار دارد و باز هم اذعان می کنیم این ها فقط یک تیم و یک نفر نیستند! مربی ای که خود شب قبل از بازی در خانه یکی از مربیان حریف بوده علیه تبانی موضع گرفته و باشگاهی که پیشنهاد تبانی داده اما پاسخ نگرفته چنان پشت کمیته اخلاق ایستاده که گویی از پاکی نور بالا می زند!

از همه مهمتر وقتی صحبت از مبارزه با ناپاکی ها می کنیم دانه درشت ها از یادمان نرود! این دانه درشت ها هستند که مبدا این فکر هستند و هزینه آن را می پردازند. مدیر اگر به کار سالم اعتقاد داشته باشد هیچ گاه به مجموعه زیر دست اجازه چنین کارهایی را نمی دهد و اگر شکی ببرد مجموعه زیر دست را به شکل های مختلفی آزمایش خواهد کرد.

شاید این جمله حسن ختام خوبی باشد برای پایان این مطلب. خانه از پای بست ویران است.