روایت یک مستند ساز از سقوط ایران 140

 صبح ساحل ، هنری - «چهره‌ی هموطنانی که با هم سوار هواپیما شدیم جلوی چشمانم است، به روح پاک تک تکشان درود می‌فرستم»، «خدا ما 10 نفر را نجات داد. چرا می گویند امدادگران به دادمان رسیدند؟»، «ما انسان‌ها به یک تار مو بند هستیم، پس به هم خوبی کنیم»این‌ جملات، بخشی از گفته‌های امیر مزرعتی، مستندسازی است که از بازماندگان هواپیمای طبس بوده است.به گزارش ایسنا، امیرمزرعتی یکی از 10بازمانده‌ی هواپیمای طبس با گلایه از اینکه شنیده می‌شود امدادگران بازماندگان هواپیما را نجات دادند، تاکید کرد: گفته بودند امدادگران ما را نجات دادند!در حالی که اینطور نبود و ما 10 نفر خودمان، خودمان را نجات دادیم و برای این اتفاق خداوند را شاکریم.این مستندساز که قصد داشت برای تهیه مستندش به شهر طبس سفر کند، به بیان جزییات سقوط هواپیما و حال و هوای هموطنانش در لحظه‌ی تلخ سقوط، پرداخت.وی با اشاره به نحوه نجاتشان هنگام سقوط هواپیمای طبس یادآور شد: لحظه‌ای که هواپیما سقوط کرد و دگرگون شد ما 10 نفری که جان سالم به در برده بودیم، با آمبولانس به بیمارستان پیامبران انتقال داده شدیم ولی برادرم و همسرش به دلیل جراحات زیاد با هلی‌کوپتر به بیمارستان امام خمینی انتقال داده شدند، در حال حاضر هم برادرم به همراه همسرش در بیمارستان پیامبران هستند؛ دعا کنید برای برادرم، برای جوان 28 ساله، هنرمند و کارگردان که امیدوارم سال‌های سال به ملت ایران خدمت کند.او در حالی که اشک در چشمانش جمع شده بود، به بازمانگان سانحه هوایی تسلیت گفت و خاطرنشان کرد: اصالتا اهل کاشان هستیم و چون ساعت 9 صبح پرواز بود، ساعت 3 صبح از کاشان راه افتادیم و به فرودگاه آمدیم.من به همراه همسر و برادر و همسر برادرم و پسر کوچکشان محمد پارسا عازم سفر شدیم.از همان ابتدا همسر بنده دلشوره سفر داشت. از طبس قبلا برای ما بلیط رزرو کرده بودند و قرار بود هفت نفر به طبس برویم اما شکر خدا فقط چهار بلیط برای ما رزرو کردند و شکر خدا دو نفر از بهترین دستیاران، آقایان یوسف شیر خورشیدی و مسعود صباغیان بیدگلی بلیط قطار برای ساعت یک ظهر داشتند. ما موقعی که سوار اتوبوس شدیم و یک ربع تا بیست دقیقه سوار اتوبوس بودیم، تمام افرادی که با هم سوار اتوبوس شدیم، الان جلوی چشمم هستند و من به روح پاکشان درود می فرستم.این بازمانده ادامه داد: وقتی رسیدیم به هواپیما آنقدر این هواپیما کوچک بود که خانمم با دیدن آن گفت: کنسل کن پروازرا، من می ترسم. از انتهای هواپیما سوار شدیم و آنقدر هواپیما کوچک بود که من برای نشستن مجبور بودم قوز کنم و بنشینم. کادر بسیار محترمی داشت که خداوند رحمتشان کند. محمد پارسا، برادرزاده‌ام هم تنها کودک بازمانده از این حادثه بود و دلیل آن هم این بود که خانم مهماندار به خانم برادرم گفتند که چون در ارتفاع بالا می رویم، ممکن است به گوش کودک شما آسیب برسد و الان به بچه شیر دهید و یکی از دلایل زنده ماندن محمد پارسا این بود که مادر بچه را بغل کرد و حالت شیر دادن بود که هواپیما سقوط کرد و خوشبختانه هیچ ضربه‌ای به سر بچه نخورد و دچار سوختگی شد.مزرعتی در عین حال به شکل هواپیما و جزییات سقوط آن اشاره و بیان کرد: صندلی آ و ب پنج برای من و همسرم بود و در مقابل صندلی سی و دی پنج برادر و همسرشان بودند که دقیقا روبروی ملخ سمت چپ ما و روبروی ملخ سمت راست برادرم بودند. آن چیزی که من دقیقا لمس کردم از لحظه بلند شدن تا سقوط یک دقیقه بیشتر طول نکشید. اولین بار هم که ملخ سمت راست خاموش شد خانمم به من گفت اون ملخ سمت راست کار نمی کند.حالا نمی دانم بگویم یا نگویم. در همان لحظه که هواپیما روی باند داشت حرکت می کرد، آنقدر تکان های شدید داشت که انگار در و پیکر آن داشت از هم جدا می‌شد و در همان لحظه که داشت بلند می شد و بعدها شنیدم حدود 30 متر بلند شده بود و ملخ سمت راست نمی چرخید و موتور خاموش بود یک آن در همان لحظه که همه به ائمه سلام می دادند و من هم داشتم به حضرت رقیه سلام می دادم یک آن هواپیما از سمت راست چرخش کرد و از همان لحظه دیگه هواپیما دگرگون شد و در حال سقوط بود.این مستندساز همچنین عنوان کرد که همه 9 یا 10 نفری که از سقوط هواپیما زنده ماندیم همه روی بال هواپیما بودیم و من حقیقتا وقتی هواپیما سقوط کرد تا چند لحظه اول فکر می‌کردم روحم داخل هواپیما هست تا اینکه خانمم صدایم کرد و بعد یک نیرویی، شاید نیرویی ماورای نیروی دنیایی به من کمک کرد تا اون صندلی‌هایی که روی ما ریخته بود را کنار زدم و نوری آمد و کار خدا بود و نجات پیدا کردیم.او در پایان صحبت‌هایش اظهار کرد: فقط مردم ما بدانند ما انسان‌ها به یک تار مو بند هستیم و مشیت ما را خداوند رقم زده است پس تا هستیم به هم خوبی کنیم، قدر پدر و مادرهایمان را بدانیم و به هم نیکی کنیم. در این چند روز که اینجا هستیم آنقدر به هم خوبی کنیم که وقتی رفتیم نام نیک بماند.وی سپس خطاب به مردم ایران گفت: مردم خوب ایران، خداوند را فقط موقع مریضی یا شرایط سخت صدا نکنید اگر الان نان و پنیر هم می‌خوری خدا را شکر کنید، فقط همین ... .شهربانو شوکت نیا هم یکی دیگر از بازماندگان حادثه طبس و همسر امیر مزرعتی است.وی گفت: خداوند را بسیار شاکرم که عمر دوباره به من داد و توانستم دوباره برگردم. الان هم هنوز در شوک هستم و احساس خاصی دارم.مهندس حمید حبیبی- معاون استاندارد پرواز سازمان هواپیمایی کشور هم با یاد همه کسانی‌ که در حادثه طبس جان خود را از دست دادند، گفت: خداوند به خانواده‌های این عزیزان صبر بدهد.معاون استاندارد پرواز سازمان هواپیمایی سپس در خصوص استاندارد بودن این هواپیما واجازه پرواز داشتن آن توضیح داد: طبق قوانین جاری و حاکم بر صنعت هوایی کشور، هر وسیله ای که بخواهد از زمین بلند شود حتما باید گواهینامه و اجازه پرواز داشته باشد و این وسیله هم اجازه پرواز داشته است.حبیبی بیان کرد: پس از حادثه تیمی مشغول بررسی علت آن هستند اما به طور کلی موتور سمت راست هواپیما از دست رفته و منجر به برخورد هواپیما با زمین شده است ولی اینکه چرا و چطور این اتفاق افتاده را تیم بررسی سانحه اعلام خواهد کرد.او در ادامه گفته‌هایش تصریح کرد: هواپیما وقتی طراحی می شود شرایط مختلف بر روی آن آزمایش می شود و یکی از آن حالت‌ها از دست دادن موتور است.در این حالت حتما هواپیما باید آزمایش شود و حالا اینکه این اتفاق افتاده باید بررسی شود و فکر می کنم حدود 45 روز طول می کشد تا علت آن بررسی شود. بر اساس قوانین حتما کشور طراح هم باید برای بررسی به ایران بیاید و الان از کشور اوکراین و روسیه آمدند و مشغول بررسی هستند.حبیبی در پاسخ به اینکه خودتان تا به حال با آنتونوف پرواز داشتید؟ پاسخ مثبت داد و اظهار کرد: من تست‌های آزمایش زیادی با این هواپیما داشتم و آخرین بار قبل از عید بود که با این هواپیما پرواز داشتم و مطمئن باشید اگر قرار باشد فردا صبح با این پرواز بروم با خانواده ام خواهم رفت چراکه به ایمنی پروازها و همه همکارانم اعتقاد دارم به دلیل اینکه حوادث مورد بررسی قرار می گیرد.معاون استاندارد پرواز سازمان هواپیمایی در بخشی از برنامه به یاد خلبان ایزد پناه گفت: ایشان یکی از بهترین و چیره دست ترین خلبان ها بودند و به عنوان معلم خلبان این هواپیما شناخته می شدند ولی اتفاق است و ما یک هفته قبل با ایشان جلسه داشتیم. روحشان شاد باشد.