با پایان رای‌گیری و معرفی نامزدهایی که به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم راه یافتند سوال بزرگ و پررنگی که در ذهن همه‌ی کارشناسان (صرف نظر از گرایش‌های سیاسی) و حتی مردم کوچه و بازار به وجود آمده است چرایی و علل کاهش مشارکت مردم در این دوره از انتخابات است.
مردم سالاری یکی از ارکان مهم انقلاب اسلامی است و همه بزرگان و کارشناسان بر هر سلیقه سیاسی بر این اعتقاد هستند که حضور مردم در همه عرصه‌ها راهگشا بوده و هر کجا که سدی ایجاد شده مشارکت مردم سد شکن بوده است، امروز و با قرار گرفتن در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری نیز حضور و مشارکت مردم احساس می‌شود، چرا که با پای کار بودن مردم است که خط بطلانی بر خیال‌های خام و آشفته دشمنان کشیده می‌شود و آنجاست که اقتدار ایران اسلامی به رخ جهانیان کشیده خواهد شد.
در هفته گذشته کنفرانسی در شهر دبی (کاپ2۸) برگزار شد که متاسفانه کشور ما به علت تعارضات سیاسی در آن شرکت نکرد و شاید هم به دلیل عدم داشتن اولویت موضوع در ذهن مسوولان کشورمان باعث شد در سطح پایینتری در این کنفرانس شرکت کند!
مهم این است که ما در این ظرف زمان و مکان در بستر یک دیوان سالاری مردم نهاد چه ادراکی از مفهوم «مدارا» با مردم داریم. اینکه پدیده سوخت‌بری معلول و زاییده چه شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بوده و چه انگاره‌هایی؛ تحولات این پدیده را تا این مرحله کشانده، باید لیست بلندی از عوامل چند ساحتی را مطرح کرد. ولی شاید ما در جایگاه مسئول در کشور یا در استان؛ در دفتر مجلل خود مشغول خوردن چای دبش باشیم و در یک تقاطع برای پر کردن شکاف همدلی با همه مردم؛ استراتژی منطقی و رفتار آینده‌پژوهانه نداشته باشیم! نگارنده؛ قضاوتی درباره صواب یا ناصواب بودن پدیده سوخت‌بری ندارد ولی در جایگاه یک شهروند؛ فرضیه هایی اجتماعی برای تحلیل ابعاد سوخت بری و پسا سوخت‌بری مطرح می کند.
کشمکش‌های سیاسی در شورای شهر بندرعباس ادامه دارد. پس از پایان حواشی انتخابات هیئت‌رئیسه شورا انتظار می‌رفت آرامشی در پارلمان، حداقل برای مدت کوتاهی حاکم شود اما گویا طناب‌کشی سیاسی برای تخریب یا توقف رقبا تمام‌نشدنی است.
شهروندان بندرعباس، این روزهای شورای شهر را از خاطر نبرید؛ روزهایی که به خوبی نشان می‌دهد جناحها و گروه‌بندی‌های سیاسی چگونه برای منافع خود، امور شهر را مختل می‌کنند و پاسخ به افکار عمومی ذره‌ای برایشان اهمیت ندارد.
با پایان یافتن مهلت پیش‌ثبت‌نام انتخابات مجلس شورای اسلامی کم‌‌کم فضای سیاسی کشور وارد فاز انتخاباتی شده و در همین راستا جریانات سیاسی و کاندیداها جلسات و یارگیری های انتخاباتی خود را آغاز کرده اند؛ اما شواهد و قرائن حکایت از کم رونق بودن فضای انتخاباتی دارد، لذا در این یادداشت فضای سیاسی استان هرمزگان را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهیم.
جان راولز، نظریه پرداز و فیلسوف سیاسی آمریکایی قرن بیستم و یکی از اصحاب مکتب قرارداد اجتماعی است که تئوری عدالت او، از پرنفوذترین نظریات در اخلاق و فلسفه سیاسی جدید به شمار می رود. پیش از راولز، در اثر تاثیرات مشترک مکاتب پوزیتیویسم و مارکسیسم، ما شاهد یک دوره ی طولانی رکود در حوزه فلسفه سیاسی و فلسفه اخلاق هستیم؛ به این نحو که پوزیتیویسم، اخلاق را به احساسات، عواطف و هیجانات فرو می کاست و مارکسیسم نیز اخلاق را به طبقات اجتماعی محدود می کرد.
نسبت جایگاه حاکمیت با پیاده سازی حق و عدالت چیست؟ آیا باید حق قابل تطبیق و تنظیم با جریان حاکم باشد یا بالعکس؟ در مدل حکمرانی علی ابن ابیطالب علیه السلام جایگاه حق کجاست؟ و امروز رویه های حاکمیتی چه نسبتی با گفتمان علی ابن ابیطالب علیهم السلام دارد؟!
با قدرت گرفتن طالبان و چیرگی هژمونیک این گروه (که حالا در قد و قامت یک دولت در افغانستان) نمود و تکوین یافته است، طبیعتا کشوری چون آمریکا که حدود 20 سال در این سرزمین هزینه های سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی را مرتکب شده است، باید سیاستی جدید را بر مبنای مناسبات و معادلات قدرت در افغانستان اتخاذ کند.
در میانه ی سال های دهه هشتاد هزار و سیصد هجری شمسی، کلید واژه‌ی «مکران» در سپهر ادبیات سیاسیون کشور طلوع کرد و در ۲۲ مهر ۱۳۹۸ سند توسعه منطقه ساحلی مکران با گستره سرزمینی لایه های ساحلی هرمزگان (میناب ،سیریک وجاسک)و سیستان وبلوچستان (چابهار و کنارک) به تصویب رسید.
در جلسه استیضاح فاطمی امین در مجلس ماجرایی پیش آمد که از دید ناظران و تحلیلگران سیاسی عادی جلوه نشد؛ ورود رئیسی به مجلس در دقیقه 90 برای دفاع از عضو کابینه اش چنان برجسته شد که قالیباف به عنوان رئیس مجلس مجبور شد که عدم ورود رئیس جمهور به مجلس را در جلسه استیضاح، امری اختیاری جلوه دهد و آن را به مختار بودن خود رئیس جمهور وا گذار کرد.
در شرایط خاص منطقه که حوادث اخیر ایران به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر بر آن تأثیر گذاشته و در اوضاعی که حیات و ممات برجام ـ این مهم‌ترین اقدام مشترک امنیتی ایران با کشورهای اروپایی و آمریکا ـ با اما و اگر‌های جدی روبرو شده است،خبر از سر گیری روابط سیاسی ایران و عربستان پس از یک سال مذاکرات نه چندان آشکار و با نقش‌آفرینی و راهبری موثر چین، رسانه‌ها و افکار عمومی منطقه و جهان را غافلگیر کرد وتحت تأثیر قرار داد.
از زمانی که بحث قرارداد اقتصادی 25 ساله بین ایران و چین پیش آمد، انتقادات زیادی از سوی تحلیلگران و ناظران اقتصادی و سیاسی در مورد ماهیت و مضمون این قرارداد صورت گرفت.