انتخابات به پایان رسید و حالا نوبت به انتخاب کابینه دولت رسیده است. آن هم یک کابینه کارکشته و متخصص برای برون رفت از چالشهای اقتصادی که مردم این سالها با آن دست به گریبان بودهاند. دولت چهاردهم در حال چیدمان کابینه خود است و گمانهزنیها حاکی از آن است که علی طیبنیا شانس بالایی برای تصدی کرسی معاون اولی رئیس جمهور دارد. این گمانهزنی زمانی قوت گرفت که یکی از کانالهایی که در زمان انتخابات، اخبار پزشکیان را منتشر میکرد؛ مدعی شد که طیبنیا گزینه اول معاون اولی است. با این حال این موضوع صرفا یک ادعا است و هنوز منابع رسمی در این خصوص منتشر نکردهاند. به همین بهانه در این مقاله قصد داریم با وارسی کارنامه علی طیبنیا در سالهای خدمتش بررسی کنیم که در صورت روی کار آمدن وی، چه چالشهایی را باید از سر بگذراند.
رهبران باید خود را در معرض عدم قطعیتهای ژئوپلیتیکی و ماکرواقتصادی به صورت پیوسته قرار دهند تا از فرصتهای مختلف به خوبی بهرهمند و بهرهوری را در کسب و کار خود افزایش دهند.
محیط جهانی پر از تغییرات؛ چشمانداز سال 2024 را نامعلوم میکند، همانطور که سال گذشته نیز در همین زمان این چنین بود. برای پیگیری آشوبهای مداومی که رهبران کسب و کار باید با آن مقابله کنند، سناریوهای کلان بازار را مک کینزی به صورت فصلی به روز میکند. این مقاله از دادههای گزارش شده از تولید ناخالص داخلی تا سه ماهه سوم سال 2023 استخراج شده است.
چتر جامعه تجاری این کشور نشان داد که عربستان سعودی به نقطه عطف مهمی رسیده است زیرا تولید ناخالص داخلی آن برای اولین بار از مرز آرزوی 1 تریلیون دلار عبور کرد.
صندوق بینالمللی پول در بین هشت اقتصاد خلیج فارس که شامل، امارات، بحرین، عربستان سعودی، عمان، قطر، کویت، عراق و ایران هستند؛ تولید ناخالص داخلی عراق را با نرخ رشد سالانه 2.37 درصد و ایران با 2.19 درصد دو اقتصاد برتر این منطقه نامیدهاست. ایندرحالی است که تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی (1.37٪) و کویت (منفی 0.04٪) را به خود اختصاص دادند.
یک مقام صندوق بین المللی پول (IMF) اعلام کرد: این وام دهنده جهانی انتظار دارد رشد تولید ناخالص داخلی عربستان سعودی با توجه به تمدید کاهش تولید نفت، از ۱.۹ درصد نرخ پیش بینی شده، کمتر شود.
واردات نقش مهمی در تعیین استراتژی توسعه اقتصادی دنیا دارد.این مقوله از یک طرف بعنوان یکی از عوامل موثر بر رشد و تولید ناخالص داخلی و از طرف دیگر، به عنوان یکی از اقلام مهم تر از پرداخت های کشور محسوب می شود از این رو هر تغییر و تحولی که در واردات کشور رخ دهد در فرآیند تولید، رشد و توسعه تاثیر به سزایی خواهد داشت؛ لذا اتخاذ سیاست های مناسب برای واردات حائز اهمیت است.
سلامت اقتصادی یک کشور با تولید ناخالص داخلی آن نشان داده میشود که به ارزش کل بازار همه کالاها و خدماتی که یک کشور در یک سال معین تولید میکند، اشاره دارد.
اقتصاد چین در سال ۲۰۱۹ از نظر تولید ناخالص داخلی دومین اقتصاد بزرگ جهان شد و در در سال ۲۰۱۷ توانست رتبه نخست از نظر تولید ناخالص داخلی بر پایه برابری قدرت خرید را در میان همه کشورهای دنیا به دست آورد.
تولید ناخالص داخلی در سه ماهه دوم سال ۱۴۰۱ نسبت به سه ماهه دوم نیمه نخست سال گذشته، رشد ۳.۶ درصدی را نشان میدهد. همچنین رشد اقتصادی بدون نفت طی دوره مذکور معادل ۳.۱ درصد بود.
بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، اقتصاد ونزوئلا بین سال های 2013 تا 2017 بیش از یک سوم کاهش یافت. اما علت این افت بیسابقه ارزش پول ملی در ونزوئلا چه بود؟ ونزوئلا دارای بزرگترین ذخایر نفت جهان است و دولت این کشور برای پرداخت هزینههایش به صادرات نفت خام وابسته است. زمانی که قیمت نفت در سال 2014 شروع به کاهش کرد؛ ونزوئلا 66 میلیارد دلار بدهی خارجی داشت که با افت قیمت نفت، دیگر قادر به پرداخت آن نبود. همچنین تولید ناخالص داخلی این کشور بین سالهای 2014 تا 2019 حدود 75 درصد کاهش یافت. در نتیجه اقتصاد ونزوئلا شروع به سقوط آزاد کرد.