به باور کارشناسان، پس از موفقیت احزاب راست ناسیونالیست در انتخابات پارلمان اروپا، تغییرات اساسی یا جزئی در سیاست‌های انرژی انتظار می‌رود. در سال ۲۰۲۲، عدم آمادگی روند گذار به انرژی سبز در نتیجه تغییرات ژئوپلیتیکی که مستقیماً اروپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نرخ تورم را افزایش داد و رکود نسبی ناشی از هزینه‌های انرژی را ایجاد کرد. بزرگ‌ترین کمپین‌های احزاب راست‌ ملی‌گرا در سرتاسر اروپا، عمدتاً مبتنی بر سیاست‌های به عزم آنها در تغییرات اقتصاد است. این سیاست‌های را می‌توان این‌گونه تعبیر کرد که سیاست‌های جنبش‌های چپ میانه و سبز علیه سوخت‌های فسیلی حذف خواهد شد.  با توجه به توزیع کنونی کرسی‌ها، تصویب قوانین سبز جدید دشوار خواهد بود. همچنین، سیاست‌های انرژی دیگر بر مبارزه با تغییرات آب و هوایی متمرکز نخواهد بود، بلکه بر امنیت و صنعتی شدن تاکید خواهد داشت. حمایت بی‌نتیجه از جنگ روسیه و اوکراین توسط کشورهای اروپایی باعث ناراحتی به‌ویژه در میان گروه‌های راست‌گرا شده است. بنابراین، اینگونه تصمیمات به مدت ۵ سال در اروپا به حالت تعلیق در می‌آیند که نشان دهنده حرکت به سمت سیاست‌های ملی محور است. به خصوص در نیمه دوم دوره گذشته، بسیاری از سیاست‌های آب و هوایی در نتیجه همکاری محافظه‌کاران پوپولیست در حزب مردم اروپا (EPP) با مخالفان راست افراطی برای عقب‌نشینی یا حتی حذف قوانین مترقی آب‌وهوا، دچار یک سری شکست‌ها شده‌اند. در آلمان و هلند، قوانین آب و هوایی باعث شده کشاورزان به خیابان‌ها بیایند و در نتیجه دولت‌ها عقب نشینی کنند. نگرانی‌های مربوط به هزینه‌های زندگی، بسیاری از شهروندان را علیه سیاست‌های اتحادیه برانگیخته است. دلایلی که چرا کشاورزان و صنعتگران به طور خاص به احزاب چپ میانه پشت کرده‌اند، سیاست‌های آب و هوایی و نرخ‌های بالای مالیات است. بخش انرژی‌های تجدیدپذیر در سال ۲۰۲۳ به دلیل تورم قابل توجه و افزایش نرخ بهره، سال پر چالشی را پشت سر گذاشت. برخلاف شرکت‌های سوخت فسیلی که از افزایش قیمت نفت ناشی از جنگ سود می‌بردند، شرکت‌های انرژی سبز با چالش‌هایی مواجه بودند. این شرکت‌ها اغلب به مخارج سرمایه‌ای بالا متکی بوده و در برابر نرخ‌های بهره بالا و تورم آسیب‌پذیر هستند. بسیاری از شرکت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر از طریق مزایده به یارانه‌های دولتی وابسته هستند. اما این مزایده‌ها به دلیل پایین بودن سقف قیمت‌ها منجر به تخصیص ناموفق پروژه‌ها در سال ۲۰۲۳ شد. احزاب راست افراطی اعلام کرده‌اند که گذار سبز رقابت پذیری اروپا را با اقتصادهای بزرگی مانند ایالات متحده و چین کاهش می‌دهد. پیامدهای سیاستی انتخابات می‌تواند به معنای سرمایه گذاری کمتر در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر باشد که به حمایت مستمر دولت و تخصیص بودجه نیاز دارد. طبق گزارش بانک مرکزی اروپا؛ کمیسیون اروپا تخمین می‌زند که سرمایه گذاری سالانه بین سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۳۰ بالغ بر ۶۲۰ میلیارد یورو باشد. این مقدار تقریباً ۳.۷ درصد از تولید ناخالص داخلی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ است. از سوی دیگر، کاهش مقررات سبز می‌تواند با کاهش هزینه‌های انتقال سبز و استانداردهای اجباری بهره‌وری انرژی به تولیدکنندگان سوخت فسیلی مانند TotalEnergies  کمک کند. 

  

 در حالی که احزاب راست افراطی قدرت قابل توجهی را در انتخابات پارلمان اروپا به دست آوردند، برخی از بخش‌ها، مانند شرکت‌های انرژی تجدیدپذیر، به طور قابل توجهی تحت تاثیر تغییر سیاست احتمالی قرار خواهند گرفت. بسیاری از احزاب جناح راست ملی، انتقال انرژی سبز را به عنوان یک هدف فراتر از اتحادیه اروپا می‌دانند. مقررات آب و هوایی باعث افزایش تورم و بدتر شدن هزینه‌‌های زندگی می‌شود.

 احزاب راست ملی استدلال می‌کنند که سیاست‌های سبز فعلی بار مالی قابل توجهی را بر شهروندان و صنایع تحمیل می‌کند، تورم و هزینه انجام تجارت را افزایش می‌دهد. نارضایتی در بین مشاغل و خانوارها جذابیت پوپولیستی احزاب راست را افزایش داده که منجر به افزایش قابل توجه حمایت عمومی شده است. حضور پررنگ احزاب راست افراطی در پارلمان اروپا با مداخله در فرآیندهای سیاست گذاری، اجرای توافق سبز را احتمالا کند خواهد کرد. به ویژه، این واقعیت که انرژی سبز در برابر صنعت رو به رشد چین ضعیف بوده و مکانیسم‌های صنعت در اروپا برای رقابت با چین را تضعیف می‌کند. در نتیجه، اروپا انرژی‌های مبتنی بر منافع ملی خود را در آینده این قاره استفاده خواهد کرد و انتظار تغییرات اساسی در سیاست‌های انرژی خود را دارد. در این میان، به احتمال زیاد لغو تحریم انرژی اعمال شده بر روسیه امکان پذیر خواهد بود.

 

نکته دیگر اینکه ممکن است تغییراتی در رابطه با آفریقا و همچنین سیاست‌های مهاجرت اتحادیه اروپا رخ دهد. تعادل سیاسی جدید اولویت‌ها و استراتژی‌های اتحادیه اروپا را در این زمینه‌ها شکل می‌دهد. این وضعیت نشان دهنده تغییرات اساسی در روابط بین المللی و پویایی داخلی اروپا است. نتیجه انتخابات ممکن است بر سیاست‌های آفریقایی اتحادیه اروپا تأثیر بگذارد و افزایش قدرت احزاب راست منجر به سیاست‌های سختگیرانه‌تر و محافظه‌کارانه اتحادیه اروپا در قبال آفریقا شود. سیاست‌های مهاجرت ممکن است به شدت برای کنترل جریان‌های مهاجرت به اتحادیه اروپا شکل بگیرد و این وضعیت به درگیری بین کشورهای آفریقایی و اتحادیه اروپا منجر می‌شود و تنش را افزایش می‌‌دهد. بر اساس مصاحبه‌های لوپن، نماینده راست افراطی در فرانسه، سیاست بازگرداندن کامل همه پناهندگان در این کشور مورد نظر است. این موضوع بر کشورهای دیگر نیز تأثیر داشته باشد و ممکن است منجر به بروز شرایط مشابه شود. اروپا ممکن است به دلیل تغییر در سیاست‌های مهاجرت، موضع سخت‌‌گیرانه‌تری در قبال مهاجرت اتخاذ کند. بنابراین، ظهور احزاب جناح راست اجرای سیاست‌های ضد مهاجرتی را تسریع و ادغام مهاجران را چالش برانگیزتر می‌کند. این وضعیت راه را برای انتقاد بیشتر از سوی مدافعان حقوق بشر و پناهندگان هموار و موضع اروپا را در این مورد تضعیف می‌کند.

  

به عنوان جمع‌بندی، انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا نقطه عطف مهمی است که بر سیاست‌های آینده اتحادیه اروپا و نقش بین‌المللی تأثیر خواهد گذاشت. علاوه بر این، ظهور احزاب راست‌گرا و پوپولیست، سیاست‌های اتحادیه اروپا، به‌ویژه سیاست‌های مهاجرت و آفریقا را شکل خواهد داد. محیط سیاسی جدید ممکن است موقعیت اروپا را در مفهوم بین المللی و سیاست‌های داخلی آن ارزیابی کند. ظهور احزاب راست به طور قابل توجهی رویکرد اتحادیه اروپا به انرژی سبز و روابط آفریقا را تغییر خواهد داد و احتمالا منجر به تغییرات قابل توجهی در سیاست شود. اقدامات و محدودیت‌های سختگیرانه‌تر در مورد حقوق پناهندگان نیز در سیاست‌های مهاجرت گسترش می‌یابد. با این فضای سیاسی جدید، موقعیت اروپا در صحنه بین المللی و سیاست‌های داخلی آن شکل خواهد داد.