صبح ساحل ، هنری -  یک کارگردان تئاتر معتقد است هیچ‌چیز مثل جنگ برای بشر مضر نیست و جنگ مشکلات روحی، روانی، تغذیه و بیماری و خسارت‌های سنگینی را به بار می‌آورد و تأثیرات جنگ برایش ملموس بوده و علاقه به کار در این زمینه است.کوروش سلمانی 38 ساله یکی از موفق‌ترین کارگردانان تئاتر هرمزگانی با حضور در دفتر خبرگزاری ایسنا،پاسخگو سؤالات خبرنگار سرویس فرهنگی هنری شد که در ادامه آمده است:از چه زمانی تئاتر را آغاز کردید؟از سال 72 بازیگری تئاتر را با نمایش «دلی برای خنجر تسلی برای باد» به کارگردانی سعید موحدی آغاز کردم. سعید موحدی معلم تاریخمان بود و اولین کارم به‌صورت رسمی در انجمن تئاتر رودان در گروه یار بازی کردم.از نسل آن سال که تئاتر را آغاز کردیم تنها فردی که این فعالیت را ادامه داد من بودم و به دلیل اینکه شغل آزاد داشتم این شغل را پیگیری کردم. از سال 72 تا 81 در هرمزگان کار تئاتر انجام دادم، از سال 82 تا 86 در استان خوزستان و از سال 87 تاکنون در هرمزگان به فعالیت خود مشغول هستم.در چه زمینه‌ای از هنر تئاتر فعالیت می‌کنید؟در سه بخش بازیگری، نویسندگی و کارگردانی فعالیت دارم.کدام زمینه را بیشتر می‌پسندید؟هر سه مورد نوشتن، بازی و کارگردانی را دوست دارم و تبعیضی نمی‌توانم دراین‌بین قائل شوم و تا زمانی که در تئاتر هستم از هیچ‌کدام دست نمی‌کشم.کارگردانی را چه موقع و با چه اثری آغاز کردید؟کارگردانی را در سال 79 با نمایش وقت وصال آغاز کردم.نویسندگی را از چه زمانی آغاز کردید؟خاطره‌ای در این زمینه‌دارم زمانی که اولین بار شروع به نوشتن کردم، متن را به آقای موحدی نشان دادم و آقای موحدی گفت این متن به درد سطل آشغال می‌خورد، نه اجرا !!!به دلیل اینکه خاطره بدی بود اسم آن نمایشنامه را هم در ذهن ندارم اما جرقه خوبی برای نوشتنم بود و مطالعاتم را بیشتر کردم و در این زمینه با آقای پشت کوهی در ارتباط بودم و آقای موحدی خیلی در این زمینه به من کمک کرد.در چه سبکی از تئاتر علاقه‌مند به فعالیت هستید؟گرایش به سبک رئال با مسائل روز و اجتماع و جامعه با چاشنی کمدی دارم. عمده آثارم پس‌زمینه‌اش جنگ است کاری که امسال در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استانی پذیرفته شد نیز با پس‌زمینه جنگ است و در استان همیشه درزمینه ٔ  جنگ کارکرده‌ام که نمایش‌های «بارما»، «آیا اگر من این‌گونه بمیرم»، «مردی با مشتی دروغ»، «تابلو سیاه یک مرد بر خاک سرخ» ازجمله آثارم در این زمینه است و آثار «شب دهم»، «ظندگی ظدگی»، «عصر یخبندان»، «من و رفیقم»، «سوخته دلان»، «گرومی»، «خشک‌سالی»، «گدو از دریا می‌آید» تعدادی از آثارم جدا از موضوع جنگ است.به چه علت به این موضوع علاقه دارید؟معتقدم هیچ‌چیز مثل جنگ برای بشر مضر نیست!  مشکلات روحی، روانی، تغذیه و بیماری و خسارت‌های سنگینی را به بار می‌آورد خودم 5 سال خرمشهر بوده‌ام و تأثیرات جنگ برایم ملموس بوده است به همین دلیل علاقه به کار در این زمینه‌دارم.چند اثر شاخصتان را معرفی می‌کنید؟«بی‌بری»، «غزل پری دریایی»، «پیتزا گوشت»، «آهو اگر محال»، «سوختن مدام»، «بارما» از آثار شاخصی هستند که در آن‌ها بازی کردم.تابه‌حال در چند جشنواره حضور داشتید؟در جشنواره‌های مختلف استانی، دفاع مقدس، فتح خرمشهر، حصر آبادان، سوره، فجر و ... حضور داشتم.چند بار در جشنواره‌های استانی شرکت کردید؟در چهاردهمین جشنواره تئاتر استان هرمزگان حضور داشتم و دو دوره هم در استان خوزستان در جشنواره تئاتر استانی شرکت کردم.چه مقام‌هایی را  در این مدت کسب کردید؟اثر «آیا اگر من این‌گونه بمیرم» سال 84 جشنواره ملی فتح خرمشهر جایزه سوم متن را به خود اختصاص داد و کارگردانی اثر را خودم انجام دادم که با بچه‌های خرمشهر این اثر را ساختم.رتبه بازیگری در نمایش‌های «رنج ترانه‌های سیما» و نمایش «بی‌بری»، «مرگ در مطبخ»، «بارما»، «مردی با مشت دروغ»، «آیا من این‌گونه بمیرم»، «زیر بیرق باد»، «وقت وصال» را کسب کردم. نمایش «بی‌بری» برگزیده جشنواره فجر شد و در چند بخش تندیس گرفت.در مورد آخرین اثرتان بیشتر توضیح می‌دهید؟به همراه آقای «مرتضی شاه کرم» یک داستان نوشتیم که این داستان ساده درعین‌حال پیچیده است و مردی یک کیسه گندم را به نقطه‌ای می‌برد و در مسیر با دو زن مواجه می‌شود که این واقعه در زمان جنگ است ولی نمایش در زمان حال به وقوع می‌پیوندد وزندگی هر سه آن‌ها را تحت تأثیر می‌گذارد.این نمایش پس از اجرا در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر هرمزگان، از 28 شهریور به مدت 10 روز در پلاتو آفتاب بندرعباس روی صحنه می‌رود که درآمد حاصل از آن صرف موسسه خیریه آرزوهای آبی هرمزگان می‌شود.