اصلاً ما مردم، آدم های عجولی هستیم. دل مان می خواهد تمام نقائص و معایب اجتماعی مان هر چه زودتر برطرف شود. مثلاً انتظار داریم همین مسئله ی آلودگی هوای شهرها که با پیشرفت صنایع ماشینی به جان شهروندان افتاده است، ظرف یکی دو سال دست از جان مان بردارد و هوای پاکیزه جای آلودگی های فضایی را بگیرد!

طبق بررسی هایی که علمای زیست شناس به عمل آورده اند در صد سال بعد، چنان هوای پاکیزه ای به ریه های مان سرازیر خواهد شد که اگر دندان به جگر بگذاریم و کمتر نق بزنیم! ان شاالله ۱۲۰ سال دیگر هم به عمرمان افزوده خواهد شد!! شاعر می فرماید:

ز گاز و دود اگزوزها هوا آلوده می گردد

بسی سَم از ره بینی درون روده! می گردد

بشارت می رسد اکنون که تا صد سال آینده

ازین آلودگی ها آدمی آسوده می گردد!

«ح.م. غریبه»