صبح ساحل، اجتماعی _ دومین حادثه بایک دلیل مشابه رخ داد وبار دیگر هیچ مسئولی  در قبال این حادثه به خود اجازه مسئولیت پذیری نداد. تعدد حوادث فقط به تکرار داستان شناسایی مقصرها در آینده تداوم می دهد و نتیجه ای حاصل نمی شود.

در حادثه برخورد شناور دردهانه اسکله شهید حقانی ،شانس با مسافران و مسئولان یار بودکه56 مسافر بدون صدمات جانی توسط شناورهای کمکی نجات یافتند . خطر سوانح درمسیرتردد جزایری که یکی سالها از تبدیل شدنش به منطقه آزاد می گذرد و منبع درآمدهای سرشاری برای کشورو ساکنان ومهاجرانش بوده و آن یکی در دهانه تنگه هرمز اهمیت استراتژیکش برهیچ کس پوشیده نیست دور نمی شود و گویا پرجاذبه بودن و حتی استراتژیک بودنشان هم عاملی برای فراهم شدن رفاه و سلامت رفت و آمد مردم نمی شود.

 حادثه مرگ 18 نفر درمسیر جزیره هرمز که  تلخ ترین حادثه دریایی نامیده شد از اذهان مردم فراموش نشده که از سانحه دیگری با خبر می شوند. این درحالی است که علی رغم  وعده تشکیل کمیته ویژه رسیدگی واعلام نتیجه درمدت یک ماه  اکنون 8 ماه از آن اتفاق تلخ هنوز نتیجه ای به اطلاع عموم نرسیده است.

انگار  نه انگار که دراین استان ودر این شهر بخش بندری دریایی با چنان تشکیلات عظیمی وظیفه تامین امنیت و سلامت تردد دریایی را به عهده دارد .

درحادثه کشته شدن 18 مسافر بهمن ماه  تردیدها از داشتن یا نداشتن گواهینامه تردد دریایی ناخدایان کشتی آغاز شد و به عملکرد شناورامدادو نجات دریایی رسید و بعد هم طوفان و شرایط بد جوی. همه عوامل غیرانسانی مقصران حادثه شدند و هیچ کس پاسخ قانع کننده ای به مردم و افکارعمومی نداد.

درطول سالهای گذشته شکستن شناورها درمیانه راه دریایی تا جزیره قشم که بارها رخ داده تردیدها نسبت به نظارت براین شناورها را مطرح کرده و بار دیگر وعده ها به سمت رسانه ها و مخاطبانش سرازیر می شود،جان  انسانها گرفته می شود و تردیدها در امکانات امدد ونجات مطرح می شود در این فضای ناسازگاری ها و پریشان حالی اعتراض ها گم می شود و وعده ها بازهم در حد وعده می ماند  ونمی دانیم این سیرتاکجا قرار است ادامه یابد. البته جامعه باید بپذیرد این هم بخشی از همان نتایج شکل نگرفتن نهادهای مدنی قدرتمندی است که زورشان به نهادهای دولتی برسد.

نهادی که بپرسد آیا دراین شرایط به جای طرح سایر ابهامات و تردیدها بهتر نیست نسبت به مدیریت ها تردید کنیم؟ مردم این استان می گویند مگر با وعده مسئولان جان ازدست رفته عزیزان ما برمی گردد که به وعده های آنها خوش باشیم. خطر از بیخ گوش مسافران گذشته و دیگر شنیدن هرگونه بهانه ای دور از انصاف است. آ‌نچه که ازمتولیان  امر انتظار می رود نه وعده دادن، که اجرای دقیق ونظارت و مدیریت وانجام  وظایفی است که مانع از بروز این همه سوانح دریایی دراستان باشد. وقت ‌آن رسیده که از فرافکنی دور شویم  وعدم کارایی مدیریت هارا بپذیریم.

اینکه باردیگر جابه جا کردن شناورمغروق به عهده مالک طرح می شود و می ماند برای روزی دیگر، یعنی اقدام نکردن ادارات متولی بندرودریا ،آنان که قطعا قدرت و ابزار لازم برای اقدام و اعمال درچنین روزهایی را باید از پیش  دیده باشند.

در غیراینصورت عدم اقدام عاجل و لازم جز به زیرسوال بردن اقتدار و مدیریت ایشان در حوزه تحت اداره شان منجرنمی شود.

اینکه جابه جا کردن شناور مغروق در ورودی اسکله شهید حقانی قشم به عهده مالک است یک سوی قضیه است و سوی دیگر آن عدم توانایی متولیان بنادر ودریا دراجرای قوانین مربوط بعداز 5 سال (که از غرق شدن شناورمی گذرد)ونهایتا عدم توانایی آنها درتامین امنیت درمسیرهای دریایی برای تامین سلامت ترددها و البته باقی ماندن پتانسیل بروز حادثه ای دیگردر اسکله قشم.