خوش قولی یکی از صفات پسندیده ای است که هرشخص موظف است این رفتار عامه‌پسند را سرلوحه زندگی خود قرار دهد . برای اینکه بتوانیم کودکانی خوش قول تربیت کنیم لازم است ریشه این رفتار را در وجود خود رشد و پرورش دهیم . 

چه بسا تاثیرات رفتاری و بازخورد رفتارهای شما در عمل ،بالطبع اثرات دوچندانی را در آموزش فرزندان به جای خواهد گذاشت. بسیاری از والدین با نصیحت و آموزش کلامی سعی در نهادینه کردن این صفات در وجود کودکان خود دارند اما تا کودکِ شما ،خوش‌قولی را در رفتار و قرارهای روزمره شما نبیند، قطعا الگوبرداری درستی نیز شکل نخواهد گرفت. پس در مرحله اول سعی کنید الگوی خوبی برای فرزندان باشید . به قرارهای خانوادگی و کاری‌تان اهمیت دهید ،هنگامی که ساعت مقرری را برای حضور داشتن در یک جلسه و یا میهمانی تعیین می کنید سعی کنید حتما راس ساعت در آن مکان حضور داشته باشید . فرزندان خود را طبق زمانبندی تعیین شده   از پیش در جریان قرار دهید . در کودکان بزرگتر می بایست مسئولیت تعیین زمان قرار ملاقات با دوستان را بر عهده خودشان بگذارید . همواره نظاره‌گر رفتارهای آنها باشید اما  هیچ گاه به طور مستقیم دخالت نکنید . 

 از کودکان بخواهید برای جلوگیری از فراموشی  و خوش قول ماندن ،  یادداشتی برای خود بنویسند و در جایی  قابل رویت بچسبانند یا اینکه آلارم گوشی خود را به عنوان یادآور تنظیم کنند . استفاده از تقویم و علامت زدن مناسبت ها و قرارها نیز می تواند اثربخش باشد . نوشتن وعده ها به صورت کتبی ابتکار عمل  را به طرف مقابل نشان می دهد و تضمین می کند که وقتی مهلت وعده نزدیک می شود ، از بهانه هایی مثل “ فراموش کردم” استفاده نمی کنید. به عنوان مثال ، برای انجام تکالیف یک کلاس ،دانش آموزان  ممکن است نیاز باشد از یک هفته قبل به تحقیق بپردازند و روزی دو تا سه ساعت بر روی آن پروژه کار کنند.بنابراین بهتر است  همیشه وقت خود را ارزیابی کنند تا در نهایت با کمبود زمان مواجه نشوند. برنامه ریزی در انجام کارهای مقرر باعث می شود نتیجه کار بهتر و با دقت بیشتری ارائه شود و در نهایت به یک کار عجله ای دقیقه نود تبدیل نشود.  در کودکانی با سنین پایین تر از روشهایی نظیر بازی کردن و در نظر گرفتن جایزه بهره گیرید. بین خودتان و فرزندانتان قول و قرارهای کوچک ترتیب دهید. از او قول بگیرید اسباب بازی هایش را مرتب کند  شما نیز به او قول دهید غذای مورد علاقهاو را طبخ می کنید  . همواره با کلام خود کودک را مورد تشویق قرار دهید حتی می توانید کاردستیهایی با مضمون جملاتی از قبیل «من از بدقولی بدم می آید» نیز درست کنید و آن را بر دیوار اتاقشان نصب کنید . فراموش نکنید یادگیری بچه ها مشاهده ای است و تاز مانی که شما الگوی خوبی برای آنها نباشید  نتیجه کار بی اثر است . 

               

روزنامه صبح ساحل