کودکان در سنین مختلف دارای عادات و رفتارهایی هستند که اغلب جای نگرانی ندارد. این رفتارها که گذرا هستند میتوانند در نتیجه الگوپذیری از خانواده و یا همسالان ایجاد شوند. با کمی مطالعه و تحقیق در مورد سرمنشا این رفتارها میتوانید به خوبی آن را کنترل کنید تا جایی که این عادات تبدیل به خصوصیت دائمی فرزندان بشود یا خیر.
عادات مثبت از قبیل مهربانی، بخشش، مسئولیتپذیری و احترام عادات پسندیدهای هستند که با تشویق و مورد توجه قرار گرفتن از سوی والدین می تواند جزو خصوصیت ثابت اخلاقی در وجود فرزندان نهادینه شود. نقطه مقابل این اخلاقیات مثبت، رفتارهای ناپسندی از قبیل فخرفروشی،خودپسندی ، غرور و... هستند که عده ای از کودکان آن را ابراز میدارند.
نسل امروز به دلیل قرارگیری در دنیای تکنولوژی و در اختیار داشتن امکانات زیاد، بیش از
کودکان دهههای پیشین مورد حمایت قرار میگیرد . پدر و مادر اغلب هر دو شاغل هستند و تمام تلاششان را بکار میگیرند تا فرزندشان را از تمامی امکانات بهرهمند کنند. این کودکان که اغلب تکفرزند هستند خود را مانند شاهزادهای میبییند که زمین و زمان باید در خدمت آنها باشد. با گذشت زمان و ورود آنها به اجتماع این اخلاقیات در مورد برخورد با دوستان، همسایه ها و یا همکاران نیز رخنه میکند زیرا آنها معتقدند بهترینهایی هستند که در تمامی امور تامالاختیار هستند و هیچ کس حق مخالفت با آنها را نباید داشته باشد.
کودکان امروز نسبت به نسل پیش علاقه بیشتر و گاه تعجبآوری برای جلب توجه دیگران دارند. این در حالی است که برای بسیاری از والدین چنین خصیصهای را به معنای عزتنفس فرزندشان تلقی میکنند و گاه بابت این جریان خوشحال نیز هستند. اما این مرز باریک بین خودشیفتگی و عزتنفس مسالهای بسیار قابل تامل است تا جایی که به طور قطع آینده فرزند را تحت تأثیر قرار میدهد. والدین نقش مهمی در جلوگیری از خودشیفتگی فرزندان دارند قدم اول خودداری از تعریف و تمجید اغراقآمیز است. قدم دوم تقویت شکیبایی و صبر کودک است به این معنی که هروقت بخواهد نمیتواند بازی کند و یا تلویزیون ببیند.
محدودیت و قانونمندی را در محیط خانه کنترل کنید. قدم بعدی مقایسه نکردن کودکان با یکدیگر است. گاهی مقایسه تشویق گونه ، موجب حس برتری نسبت به طرف مقایسه شونده ایجاد میکند و فرزند شما را دچار خودشیفتگی و غرور میکند. توجه داشته باشید افراد خودشیفته معمولاً مسئولیت اعمال و پیامدهایشان را نمی پذیرند، به خصوص اگر این موارد منفی باشد. به همین دلیل است که به فرزندان خود آموزش اشتباهات یا رفتار بدشان را بدهید و به آنها توضیح دهید که چرا کاری که انجام داده اند اشتباه بوده است، میتواند به کودکان کمک کند تا مسئولیت اشتباهات خود را بپذیرند و این ویژگی مقداری از خودشیفتگی افراد خودشیفته را کاهش میدهد.
روزنامه صبح ساحل