یائسگی بخش طبیعی از چرخه زندگی زنان است که به طور معمول در اوایل 50 سالگی اتفاق می افتد  اما ممکن است برخی خانم ها نیز این فرایند را در سنین جوانی  تجربه کنند.

عواملی همچون شیمی درمانی ،جراحی برداشتن تخمدان و یا علت‌های دیگر نیز موجب زودتر یائسه شدن آن‌ها می‌شود.  به طور معمول با نزدیک شدن به سن یائسگی فواصل بین دو قاعدگی ممکن است افزایش یا کاهش یابد.مثلا بین دو قاعدگی 5 الی 6 هفته وقفه ایجاد می شود یا ممکن است مدت زمان خونریزی در هر چرخه  کاهش پیدا کند . این علائم از فردی به فرد دیگر متغیر است.

برخی بانوان نیز لکه‌بینی بین دو  دوره  و یا حذف یک الی دو چرخه قاعدگی در سال را تجربه می کنند. به طور کلی با از کار افتادن عملکرد تخمدان‌ها در بدن، سطح هورمون استروژن افت پیدا می کند و متعاقب آن علائم یائسگی پدیدار می شوند. اولین علامت یائسگی گرگرفتگی، قاعدگی نامنظم،کاهش قدرت باروری ،خشکی واژن، تعریق شبانه ، اختلال در خواب، مشکلات ادراری  ، تغییرات احساسی و عدم تمرکز و اختلال در یادگیری است.

از دیگر علل  یائسگی زودرس می‌توان به نشانه‌های کمبود آنزیم در بدن،کم‌کاری تیروئید، وجود سندروم هایی مربوط به اختلالات شایع کروموزومی ، شیمی درمانی ناحیه لگن ، اضافه وزن ،ریزش یا نازک شدن موها و کوچک شدن سینه ها اشاره کرد. به طور قطع تشخیص قطعی یائسگی زمانی است که دوره‌ی قاعدگی یک زن به مدت یک سال قطع شود. برای بسیاری از افراد این سوال ایجادمی شود که آیا می توان یائسگی را به تعویق انداخت یا خیر در پاسخ این سوال باید گفت در صورتیکه این مشکل به موقع تشخیص داده‌شود، شاید بتوان از آن پیشگیری کرد. اما اگر به موقع متوجه علائم آن نشوید یا نسبت به آن بی‌توجهی کنید، بدون شک نمی‌توانید از آن پیشگیری کنید.

راه‌های درمانی که در این مشکل مورد استفاده قرار می‌گیرند، شامل هورمون درمانی هستند.  برای درمان یائسگی زودرس با دانستن علت این رخداد،باید از دکتر زنان کمک بگیرید و هورمون تراپی را شروع کنید.