کودکان در بازی‌های دوستانه خود به طور معمول تمایل به احساس برتری  و پیروزی نسبت به همبازی خود دارند . آنها می‌خواهند همیشه قهرمان و قدرت برتر جمع‌های خود باشند. اما از آنجایی که همیشه یک طرف بازی برد و طرف دیگر باخت است، در موقعیت‌های شکست، تحمل خود را از دست می‌دهند و ممکن است دست به انجام عمل های غیرقابل پیش‌بینی بزنند. برخی از آنها با فریاد زدن ، برخی با به هم ریختن بساط بازی و گروهی دیگر قهر کردن و یا حتی در مواردی گریه کردن را تجربه می‌کنند.  برد و باخت در زندگی هر فردی وجود دارد که باید در مقابل آن ها واکنش‌های صحیحی را انجام داد و بهتر است در کودکان این امر از کودکی نهادینه شود.فراموش نکنید والدین به عنوان الگویی تمام عیار بی آنکه بدانند زیر ذره‌بین فرزندان هستند. به عنوان مثال: در هنگام تماشای فوتبال، پدر خانواده آنچنان از برد تیم مورد علاقه خود شادمانی می‌کند که حاضر است تمام خانواده را به صرف شام دعوت کند و اما نقطه‌ی عکس ماجرا ، در هنگام باخت تیمش بسیار پریشان و عصبانی  است و ممکن است رفتارهای ناشایستی از قبیل ناسزا گفتن، پرتاب اشیاء و یا هر کار غیرمعمول دیگری را انجام دهد.   

شاید در آن لحظه هیچگاه به ذهنتان خطور نکند که فرزندتان در حال یادگیری و الگوبرداری از رفتار شماست. در بعضی از مواقع نیز جملات ناخودآگاهی مانند «بازنده به درد هیچ چیزی نمی خورد» نیز جملاتی هستند که  حامل پیام‌های منفی برای کودکان شماست.  در ابتدا برای آموزش تحمل شکست به فرزند خود مراقب رفتارهای خود درون خانواده باشید. پس از آن می توانید تمرین برد و باخت را شخصا با فرزندتان آغاز کنید. بگذارید گاهی اوقات شما برنده بازی باشید تا کودکتان اولین شکست‌ها را با شما تجربه کند. در این مواقع می‌توانید با کودک خود وارد صحبت شوید و احساس او را درک کنید. به او بگویید همیشه نمی‌تواند برنده بازی باشد ،مهم لذت بردن از دقایقی است که در حین بازی با دوستانش سپری می‌کند.  برخی والدین به مقایسه فرزندان با هم می‌پردازند باید بدانید این مقایسه نه تنها کودک را مستعد تلاش بیشتر نمی‌کند بلکه حس حقارتی عظیم نیز بر وجودش مستولی خواهد شد که ممکن است این احساس در بزرگسالی تاثیر منفی در جهت کاهش اعتماد به نفس او داشته باشد.

برای کودکتان توضیح بدهید که شکست بخشی از زندگی است و ممکن است برای هر کسی اتفاق بیافتد. سعی کنید درباره شکست‌هایی که در زندگی متحمل شده‌اید با او صحبت کنید. در این صورت کودک شما متوجه می شود که شکست برای همه وجود دارد و تنها مختص او نیست، به همین دلیل راحت تر با آن کنار می‌آید.

  

منبع:اکسیر