صبح ساحل ، ورزشی - محمود رییسی مقدمه : زندگی کردن یک تجربه است. تحصیل، ورزش و ... در عصر کنونی جزئی از زندگی می باشد که  پیشرفت در آن نیاز مبرم به تجربه دارد.داوری کردن نیز جزئی از ورزش است که از اصول اصلی آن انسان بودن است. اگر بخواهید این اصل را بخوبی به انجام برسانید چنانچه سهوا حق تیمی را به تیم دیگر بدهید و یا از خطائی بی تفاوت بگذرید برای وجدانتان بسیار سخت خواهد شد. می دانیم قضاوت بخصوص داور مسابقه‌های ورزشی  گاهی مورد تنفر بازیکنان مربیان و تماشاچیان تیم های بازنده خواهد بود. این ها به دنبال پیدا کردن نقطه ضعفی در قضاوت او می  باشند تا بتوانند وی را مقصر اصلی قلمداد نمایند. با این حال عده‌ای هستند که با علاقه ای خاص به این امر مهم می پردازند و با یکدیگر رقابت می کنند.واضح است با توجه به این مطالب مسئولیت داور سخت و مقام او ارزشمندتر و بالاتر می شود. با این مقدمه در این شماره از روزنامه صبح ساحل به سراغ داور فوتبالی رفته‌ایم که شجاعت و شهامتش همیشه آویزه گوش داوران جوان است. این داور بازنشسته آنقدر این روزها مسابقات فوتبال پیشکسوتان را خوب قضاوت می کنند که دوست داری تا پایان بازی کار قضاوتش را ببینی . اصل بی طرفی را این داور هرمزگانی همیشه سرلوحه قضاوت خود قرار داده است و رمز موفقیتش هم همین موضوع است.لطفا خودتان  را   معرفی کنید.امیرسیف لاری هستم . متولدپانزدهم مهرماه 1343در بندرعباس. از چند سالگی وارد دنیاورزش شدید و با چه رشته ای شروع کردید؟ ازسن 13سالکی  به ورزش علاقه پیدا کردم وبا فوتبال ورزش خود را شروع کردم.در چه تیم های بازی کردید ودر چه پستی؟ در تیم گمرک فروارد-در تیم های فوتبال عیسی ،آرش  و شرکت برق به عنوان دروازه بان بازی می کردم. از کی علاقمند به داوری فوتبال شدی؟ از سال 1367 احساس این را داشتم که می توانم به عنوان داور بازی ها را قضاوت کنم و تصمیم جدی خودرا گرفتم و داور فوتبال شدم . اولین کلاس داوری را کی شروع کردی و اولین مدرس داوری شما چه کسی بود؟ سال 1368 در کلاس داوری درجه سه نشستم و اولین استاد داوری بنده صالحی بودند. در حال حاضر چه درجه ای دارید و برای رسیدن به درجه ملی چه مرحلی را طی کردید؟ با درجه ملی در داوری بازنشست شدم. واقعا سخت است ومثل امروز نیست که کلاس های داوری را به راحتی پشت سربگذاری. از درجه سه گذر کردن و رسیدن به درجه ملی باید هفت خان را تجربه می کردی. ولی با علاقه مندی که داشتم کلاس ها را یکی پس از دیگر گذراندم و اگر شرایط بیماری برایم پیش نمی آمد شاید اکنون داور بین المللی بودم. نخستین  بازی رسمی که در استان قضاوت کردید بازی چه تیم های بود؟بازی  تیم های نخل و خواجه عطاء که واقعا بازی سختی بود. آن موقع تیم های مثل نخل و خواجه عطا ءتیم های طراز اول استان بودند و قضاوت کردن این تیم ها کار آسانی نبود.کار قضاوت در کشور  را از کی شروع کردید؟ از سال 1370 یواش ، یواش پایم به قضاوت مسابقات کشوری باز شد. یعنی دو سال بعد از این که داوری را شروع کردم و این کار اکنون کمتر اتفاق می افتد و داوران حتما باید چندین سال پس از اخذ مدرک در انتظار بنشیند تا به مسابقات کشوری برسند. مهمترین لیگ های که در کشور قضاوت نمودید نام ببرید؟لیک دو و سه  ، امیدهای کشور و بسیج های کشور.فرق داوری کردن در دوران جوانی شما با الان چگونه است؟ آن موقع جوان بودم وبی تجربه اما اکنون از جوانی آن موقع دارمبهره کافی را می برم و به عنوان یک داور باتجربه در کنار داوران جوان هستم . به نظر شما از داوران در استان حمایت کافی می شود ؟ آنقدر که باید نه . داوران هیچ موقع مورد حمایت کافی مسوولان قرار نگرفته اندو این موضوع خیلی وقت ها باعث شده است که برخی از داوران خیلی زود قضاوت را رها کنند.فکر نمی کنید که درحال حاضر استان هرمزگان در کشور جایگاه خوبی از نظر قضاوت ندارد؟ حق با شماست اما امیدوارم این موضوع هرچه سریعتر تمام شود زیرا داوران بسیار خوبی داریم که می توانند قضاوت های مهمی را در کشور انجام دهندو تنها کمی حمایت لازم است.انتظار دارید برخورد با داوران در استان چگونه باشد؟ داوران با مورد حمایت مسولین هییت فوتبال شهرستان واستان  قرار بگیرند . اجازه ندهند که آنها بی خودی مورد اهانت قرار بگیرند و انتظار دارم که حق الزحمه داوران که واقعا ناچیز هم می‌باشد به موقع پرداخت شود.هم دوره های شما چه کسانی بودند؟علیرضا صفا ، سهراب ساعی، عبدالرسول نیکپور،حسن رئیسی،داود ذوقی، عیسی عباس نسب و احمد اسودی .در داوری از کدام داور ان بیشتر الگو می گرفتید؟ صادق علیزاده که از داوران به نام استان بود. فکر می کنید داوران ایران جایگاه خوبی در دنیا دارند؟با این امکانات وشرایط  بسیار خوب هستیم. وقتی با دست خالی در فینال جام جهانی و یا المپک قضاوت می کنیم یعنی جایگاه خوبی داریم. بیشتر با چه کسانی به مسابقات کشوری می رفتید؟ علیرضاصفا ،سهراب ساعی، عبدالعزیز فلاحت  و  حسن رئیسی. آخرین بازی که در کشور قضاوت کردید کدام بازی بود؟ فینال بسیج های کشور در مشهد مقدس.در داوری استان مسوولیتی هم برعهده داشتید؟ دبیر  کمیته داوران  استان بودم و در حال حاضر هم  رئیس کمیته داوران شهرستان بندرعباس هستم. شما معرف به داوری هستید  که زیاد دست به جیب می‌شوید این موضوع را قبول دارید؟ چون بایستی عدالت را برقرارنمایم وحقی از تیم ازبین نرود با بازیکنان خاطی بر خورد قانونی خواهم نمودواگر مستحق گرفتن  کارت زرد یا قرمز باشند بلافاصله اقدام  می کردم و ترسی از نشان دادن کار ت های رنگی حتی به بازیکنان بزرگ هم نداشتم.بازیکنان معرف استان که زیاد از شما کارت رنگی گرفتند نام ببرید؟ من کاری به معروفیت بازیکنان نداشتم وفقط شماره پیراهن آنها را می شناختم و بودند بازیکنانی که در تیم خودشان حرف اول را می زدند اما جلو کارت های رنگی من تسلیم می شدند.  شجاعت وشهامت در داوری چه معنای دارد؟ متاسفانه امروزه داوران  شهامت و شجاعت  کافی را ندارند و این موضوع به دلیل این است که در بعضی از بازیها داوران از امنیت خوبی برخوردار نیستند.  در گذشته برای گذراندن کلاس سختی زیادی می کشید یکی از آن سختی ها را بگوئید؟ برای گذراندن یک کلاس بایستی مسافتهای طولانی را طی می کردیم  وهزینه زیادی متقبل می شدیم . ولی امروز این گونه نیست و کلاس در خانه داور برگزار می کنند اما باز هم داوران ناز زیادی می کنند تا سر کلاس بنشیند. در گذشته شاید چند سال می گذشت تا یک کلاس ارتقا برگزار می شود اما امروزه این گونه نیست ودر یک سال چندین کلاس ارتقا ء برگزار می شود. به آنچه که در داوری می خواستید رسیدید؟ خوشبختانه بله . از اهل خانواده کسی هم به ورزش و یا داوری روی آورده است ؟ خانواده ورزشی دارم و به تازگی هم دخترم علاقمند شده است که کارقضاوت انجام دهد آن هم این که داور فوتسال شود. در محل کار هم زیاد با ورزش سروکار دارید کمی برایمان از این موضوع بگوئید؟ بله برگزاری مسابقات فوتسال به مناسبت های مختلف  را برعهده دارم. امروزه همه داوران برای قضاوت انتظار دارند تمام ملزومات داوری را در اختیار آنها بگذار ید در دوران شما چگونه بود؟ در گذشته کسی چیزی به ما نمی داد و باید همه چیز را خودمان تهیه می کردیم اما امروزه این گونه نیست و خیلی از ملزومات داوری را رایگان به داوران می دهند. بالاترین حق قضاوتی که در گذشته  گرفته اید چقدر بوده است ؟ هرکس در داوری دنبال پول است راه را اشتباهی آمده است. داوری برای پول نیست ، باید عاشق داوری باشی . بالاترین  حق قضاوتی که من   گرفتم هشت هزارتومان بود . در اوج داوری آن را رها گردید دلیلش چه بود؟ظاهرا دوباره بازگشت به داوری دارید و مسابقات پیشکسوتان را قضاوت می کنید درست است .در یک مکانی برای زندگی رفته بودم که دچار آلرژی تتگی نفس شدم و پس از بازگشت به مکان اول زندگی  بهتر شدم. بله چند وقتی است که بازی پیشکسوتان را قضاوت می کنم تا از دنیا قضاوت و علم به روز آن دور نباشم. برای رشد داوری استان چه پیشنهادی دارید؟برگزاری کلاس های متعدد  می تواند کمک بزرگی برای رشد داوران باشد. داوران نباید مطالعه و آمادگی بدنی را فراموش کنند. هر داوری می خواهد موفق باشد باید خودش هوای خودش را داشته باشد و منتظر معجزه نباشد. و حرف پایانی .....آروزی سلامتی برای تمامی ورزشکاران به خصوص داوران زحمتکش  دارم . از تمام  کسانی که من را در داوری کمک کردند بسیار ممنون هستم. از همسر گرامی وفرزندانم که همیشه همراه من بودند کمال قدردانی  را دارم.