بیست و چهارم جولای، به عنوان روز جهانی خود مراقبتی نام‌گذاری شده است.

 

اما خود مراقبتی چیست؟ مراقبت از خود، فرایند مشارکت فعالانه، چند بعدی و چندوجهی در راهبردهایی است که عملکرد سالم را ارتفا می‌بخشد، و بهزیستی را افزایش می‌دهد. در واقع عمل آگاهانه‌ای است، که فرد برای ارتفای سلامت جسمی، روانی و عاطفی خود انجام می‌دهد. خودمراقبتی اشکال گوناگونی دارد، خودمراقبتی فیزیکی و جسمی، خود مراقبتی اجتماعی و خودمراقبتی روانی. به خاطر داشته باشید، بدن همواره مسیر رشد و در عین حال انحطاط را طی می‌کند. بدن سالم می‌تواند در جلوگیری از خطاهای شناختی و هیجانات بد به شکل فعالی به ما یاری برساند. اگر می‌خواهید بدن‌تان به طور موثر و کارآمد به زندگی خود ادامه دهد، باید از آن مراقبت کنید، کاری که اکثر ما انجام نمی‌دهیم. مراقبت از جسم، شامل این است که چگونه به بدن خود سوخت می‌رسانید، چقدر می‌خوابید، چه میزان فعالیت بدنی انجام می‌دهید و تا چه اندازه به نیازهای بدنی خود اهمیت می‌دهید. مورد دیگری که در راستای مراقبت از خود باید به آن اهمیت بدهید، خودمراقبتی اجتمای است.

روابط موثر و داشتن هویت و کنش اجتماعی در طول زندگی، از مهم‌ترین عوامل حمایتی محسوب می‌شود. اما اغلب اوقات گذاشتن زمان کافی برای دوستان و یا داشتن زمینه‌ای برای کنش اجتماعی سخت می‌شود، بالاخص هنگامی که برنامه‌ی روزانه شلوغ می‌شود و اولین کاری که انجام می‌دهیم، فاکتور گرفتن از روابط بین فردی است. بهترین راه برای پرورش روابط، در نظر گرفتن انرژی، زمان و یادگرفتن شیوه‌های کارآمد ارتباطی است.  در مورد هویت اجتماعی، کار کمی سخت‌تر است و به گذاشتن زمان برای تفکر و تحقیق باز می‌گردد. اینکه بدانیم از چه طبقه‌ای هستیم، منافع طبقاتی ما شامل چه چیزهایی است، حقوق‌مان چیست و غیره؛ همگی در داشتن عزت نفس اجتماعی یاری بخش خواهد بود. اما آخرین مورد، که مراقبت از سلامت روانی است، شامل موارد زیادی می‌شود.

احتمالا با شنیدن خودمراقبتی روانی، کار به نظر سخت و خسته‌کننده می‌رسد. اما نتایج مراقبت از سلامت و بهداشت روانی در تمام وجه‌های زندگی مفید خواهد بود. اولین گزینه‌ای که به سلامت روانی کمک می‌کند، داشتن برنامه‌ی روزانه است. مهم نیست که در برنامه‌ی روزانه‌ی شما موارد خارق‌العاده و خاصی وجود نداشته باشد، آنچه اهمیت دارد، این است که بدانید روزانه قرار است چکار کنید. اگر روز را بدون برنامه شروع کنید، بخش زیادی از انرژی روانی شما صرف فکرکردن به این خواهد شد که بسیار خب، حالا باید چه کاری انجام دهم. عمل دیگری که می‌تواند بسیار موثر باشد، آگاهی به احساسات و افکار روزانه است. همه‌ی ما روزانه با سیل عظیمی از نشخوارهای ذهنی گذشته و خودگویی‌های منفی مواجه هستیم، که می‌توانند منجر به هیجانات و احساسات ناخوشایند و فلج‌کننده شوند. آگاهی از این افکار و متوقف کردن‌شان در داشتن احساس بهتر بسیار موثر است. همچنین جلوگیری از ملال بیش از حد به ما کمک می‌کند از سلامت روانی‌مان محافظت کنیم. ملال وقتی به وجود می‌آید، که ساعت‌ها ذهن را به حال خود رها کنیم.

مشغول کردن خود با فعالیت‌های مفید، مانند کتاب خواندن، مراقبه، شرکت در اجتماعات و فعالیت بدنی می‌تواند، از ملال جلوگیری کند. در نهایت برای بهبود سلامت روانی از خواندن کتاب‌های خودیاری غافل نشوید. کتاب‌هایی مانند، زندگی عاقلانه اثر آلبرت الیس، از حال بد به حال خوب اثر دیوید برنز و زندگی خود را دوباره بیافرینید اثر جفری یانگ مسیر خود مراقبتی روانی را به شما نشان خواهد داد.