با شیوع کرونا تمام فعالیت‌های هنری به حالت تعلیق درآمد و اهالی تئاتر هم از گزند کرونا در امان نماندند و شیوع این ویروس مرگبار تمامی اجراها و تمرین‌های آن‌ها را کنسل کرد. اما این قرنطینه خانگی مانعی برای ادامه فعالیت‌های هنری این هنرمندان نشد. با توجه به لزوم سرگرم کردن مردم در دوران خانه‌نشینی، گروهی از هنرمندان خوش‌ذوق و خلاق هرمزگانی در اقدامی تصمیم به ادامه فعالیت هنری خود به صورت اجراهای آنلاین تئاتر، نمایشنامه‌خوانی، نمایش‌های رادیویی و حتی آموزش تئاتر گرفتند. در این راستا صفحه‌ اینستاگرامی تئاترونا با مدیریت رضا آزاددریایی راه‌اندازی شد تا هم بهانه‌ای برای معرفی بیشتر و بهتر هنر تئاتر به مردم باشد و هم راهی برای سرگرم کردن مردم در قرنطینه خانگی فراهم آورد. علاقمندان به تئاتر می‌توانند با دنبال کردن این صفحه به آدرس theatronaa این نمایش‌ها را تماشا کنند.

رضا آزاد دریایی در مورد این صفحه توضیح می‌دهد و می‌گوید: «من از تاریخ ۲۳ فروردین قرار بود که برای یک پروژه اجرای عمومی داشته باشم. این کار تحت عنوان شانی و شوره‌ای به نویسندگی و کارگردانی خودم و خروجی تمرینات هنرجویان چند ساله‌ام بود. بعد از دو ماه تمرین مداوم قرار بود به روی صحنه برویم که به دلیل ویروس کرونا این اجراها لغو شد. در خرداد ماه هم نمایشی به نام خانواده را قرار بود به روی صحنه ببریم که تمرین‌های آن کنسل شد. نمایش شوایک هم که برگزیده جشنواره سال قبل بود و قرار بود به روی صحنه برود هم کنسل شد. بنده کسی هستم که در استان امرار معاشم به فعالیت و اجرای تئاتر بستگی دارد و همه این فعالیت‌ها کنسل شدند و ما منتظر اتفاقات بعدی هستیم تا ببنیم چه می‌شود. ما تحت پوشش نهاد خاصی هم نیستیم که از ما حمایت کند و به ما حقوق بدهد و براساس اجراها و آموزش‌ها درآمد کسب می‌کنیم. این از معضلات کرونا برای ماست. وقتی کرونا ویروس باعث خانه‌نشینی ما شد و تمام اجراهای تئاتر و فیلم‌های سینما تعطیل شد، من در یک آن به این فکر کردم که بعد از این چه اتفاقی قرار است بیفتد. هنرمندانی که امرار معاش و فعالیت هنری که دو بعد مادی و معنوی زندگیشان به این موضوع بستگی دارد. روح ما هنرمندان از هنر تغذیه می‌کند و و کار هنری برایمان اهمیت زیادی دارد. بنابراین من با خودم فکر کردم که چه‌کار می‌شود انجام داد تا چراغ تئاتر خاموش نشود. در نهایت به این نتیجه رسیدم که با یک گوشی موبایل درحالی که در گوشه‌ای از خانه نشسته‌ام می‌توانم با بقیه هنرمندان استانی، کشوری و حتی جهانی در ارتباط باشم. از این طریق می‌توان با فعالیت‌ها و برنامه‌های آن‌ها آشنا شد‌. بنابراین شبکه‌های احتماعی و خصوصا اینستاگرام فضایی برای من فراهم کرد که بتوانیم این اتفاق را رقم بزنیم. تئاترونا قصد دارد حتی بعد از بحران کرونا هم به فعالیت خود ادامه دهد. هدف ما این است که تئاتر را وارد خانه‌های مردم کنیم و از این طریق آن‌ها را با هنر تئاتر و مفاخر این هنر بیش از پیش آشنا کنیم. در بخشی از فعالیت‌های این صفحه اینستاگرام با بزرگان این هنر به‌صورت زنده ارتباط می‌گیریم و در مورد فعالیت‌های هنری آن‌ها صحبت می‌کنیم. ما اجراهایی به صورت لایو اینستاگرام، نمایش رادیویی، استندآپ کمدی، نمایش صحنه‌ای، نمایشنامه‌خوانی، تجلیل از فرهیختگان هنر داریم و به‌صورت زنده این برنامه‌ها را در اینستاگرام برگزار می‌کنیم. ما در هفته دوشنبه و پنج‌شنبه هرهفته اجرا داریم و به‌صورت مداوم و منظم برنامه‌هایی را تدارک دیده‌ایم. ما بعد از بحران کرونا هم برنامه‌هایی داریم و قرار است که جشنواره‌هایی برگزار کنیم.  قصد داریم در اردیبهشت‌ماه با گروه‌های تئاتر شهرستان‌ها هم به‌‌صورت زنده ارتباط بگیریم و از اخبار تئاتر آن مناطق هم با خبر شویم.

شعار تئاترونا این است که تئاتر تنها دارویی است که می‌تواند تمام ویروس‌ها را از بین ببرد.تئاتر آگاهی‌بخش است و امید را به ارمغان می‌آورد. تئاتر چگونه اندیشیدن را به ما می‌آموزد. من این شعار را الکی نساختم و به نظرم این شعار عملی است. من با تماشاگرانی روبه‌رو شدم که پس از اجرای یک نمایش حالشان بهتر شده‌است و همیشه دوست داشتند اجراهای خوب و با کیفیت ببینند. اما کسانی هم بودند که تئانر دیدند و حالشان حتی بدتر شد چدن تئاتری که تماشا کردند، خوب و باکیفیت نبوده‌است یا آن را با آگاهی و دانش ندیده‌اند. تئاتر آگاهی‌بخش و امیدبخش است و حقیقت را بیان می‌کند. پس من فکر می‌کنم که اینگونه می‌تواند ویروس را از بین ببرد چرا که ویروس فقط در بدن ما نیست. ویروس ممکن است در اطراف ما زندگی کند یا افکار منفی ما باشد. ویروس می‌تواند دروغی باشد که افراد حکومت به ما می‌گویند یا همین اتفاقات ناگوار و روح نا آرام ما باشد. ویروس همین وضعیت اقتصاد بد مردم است. تئاتر به مردم درمورد تمام این ویروس‌ها آگاهی می‌دهد. اگر مردم آگاه باشند منفعت‌طلبی و جاه‌طلبی را کنار گذاشته و حق،طلب می‌شوند. البته این نظر من است و شعار نیست. بنابراین تئاتر داروی بسیار مفید و کارآمدی است.»