برگ‌انجیری،گیاهی زیبا و پهن برگ است که به دلیل فرم برگ‌ها طرفداران زیادی را در سرتاسر دنیا به خود جذب کرده است. 

این گیاه با بریدگی‌های منظم رشد می‌کند و در گونه‌های مختلف، این شکاف‌ها طرح‌های متفاوتی به خود می‌گیرند. جالب است بدانید این شکاف‌ها راهی است برای در امان ماندن گیاه از باران‌های سیل‌آسا و بادهای شدید زادگاهش؛ چرا‌که در صورت نبود این بریدگی‌ها ، باد و باران امکان رد شدن از برگ را ندارد و در نتیجه سبب شکستگی آن خواهند شد. این گیاه بومی جنگل‌های بارانی جنوب مکزیک و کلمبیا است و در ایران بعضی گونه‌های آن در بازار یافت می‌شود . ارتفاع برگ انجیری در زادگاهش ممکن است حتی به 30 متر هم برسد. برگ انجیری گیاه مقاومی است، به نگهداری چندانی نیاز ندارد و دارای گونه‌های مختلفی است. این گیاه ریشه‌های بلندی دارد و برگ‌های روشن و سفید رنگ برگ انجیری، توانایی زیادی در جذب نور خورشید ندارند. گیاه باید بیشتر از سایر گیاهان برای انجام فتوسنتز تلاش کند. کمترین دمایی که گیاه می‌تواند تحمل کند، ۱۰ درجه و بیشترین دمای قابل تحمل آن ۳۰ درجه است؛ ولی دمایی بین ۱۸ تا ۲۷ درجه نیز برای این گیاه ایده‌آل است. برگ‌انجیری می‌تواند در هر بخشی از منزل شما به خوبی رشد کند. به شرط اینکه آن را در نیم‌سایه و کنار پنجره‌ای نورگیر قرار دهید. بهتر است بعد از خشک شدن خاک آن را آبیاری کنید و برگهایش را با دستمال مرطوب تمیز کنید و از اسپری‌های شیمیایی براق کننده خودداری نمایید. هرگز اجازه ندهید تمام خاک خشک شود. آبیاری را به صورت کامل و عمقی انجام دهید، به طوری که هیچ بخشی از خاک خشک باقی نمانده باشد. این موضوع بسیار مهم است.  اگر میخواهید گیاهتان دارای برگ های بزرگ شود، ماهی یکبار کوددهی برای این گیاه توصیه می‌شود؛ کود مورد نیاز این گیاه را می‌توان به میزان دو گرم در لیتربا کود «کریستالون سبز» از فروردین تا آبان ماه مصرف کرد. برگ‌های این گیاه کمی برای انسان‌ها و حیوانات خانگی سمی هستند. معمولا خوردن آن‌ها سبب التهاب دهان و معده می‌شود و استفراغ به همراه خواهد داشت.

منابع: ایران درخت/ گل ستان/ کافه گلدون