آن دسته از افرادی که ترس از ارتفاع دارند ولی مجبور هستند که با هواپیما به سفر بروند، باید برای رفع این مشکل با یک روانشناس یا روانپزشک مشورت کنند. روانپزشک ممکن است برای کاهش اضطراب این دسته از افراد، دارو تجویز کند. آن دسته از افرادی که به بیماری‌های کلیوی خاص و بیماری‌های قلبی و عروقی مبتلا هستند، باید پیش از پرواز با پزشک خود مشورت کنند به ویژه در شرایطی که مدت پرواز طولانی باشد. نشستن طولانی مدت برای افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی می‌تواند دردسرساز شود به همین دلیل این دسته از افراد در طول پرواز باید گاهی راه بروند یا پاهای خود را به جهات مختلف حرکت بدهند تا گردش خون‌شان بهبود پیدا کند. این نکته تنها به سفرهای هوایی محدود نمی‌شود و در همه سفرها باید به این مسئله توجه کافی داشت. افرادی که به بیماری‌های عفونی مسری یا به عبارتی بیماری‌های عفونی تنفسی مبتلا هستند، باید این مسئله را به پزشک هوایی اعلام کنند تا تمهیدات لازم برای این دسته از افراد انجام شود. معمولا این دسته از افراد باید در صندلی انتهایی هواپیما بنشینند و از ماسک استفاده کنند تا باعث انتقال بیماری به سایر افراد نشوند. برخی از افراد در سفرهای مختلف به ویژه سفرهای هوایی دچار گرفتگی گوش می‌شوند در چنین شرایطی مکیدن آبنبات یا جویدن آدامس می‌تواند مفید باشد. برخی از افراد در سفرهای هوایی دچار سردرد می‌شوند در نتیجه باید مسکن برای رفع این مسئله همراه خود داشته باشند. البته پیش از بردن مسکن یا داروهای دیگر در سفرهای خارجی، باید از عدم ممنوعیت حمل آن دارو در کشور مقصد مطمئن شد. 

   

برخی مسافران، قطار را برای حمل و نقل خود انتخاب می‌کنند. سفر با قطار، اگرچه لذت‌بخش است اما در برخی از افراد می‌تواند باعث بروز حالت تهوع شود. افراد دارای مشکل ناشی از حرکت، باید پیش از سفر با پزشک خود مشورت کنند تا داروی مناسب برای کاهش علائم آن‌ها تجویز کند. البته داروهایی که برای مشکلات حرکت تجویز می‌شوند، بدون نسخه (OTC) نیز در داروخانه‌ها در دسترس هستند ولی برای کاهش عوارض احتمالی، بهتر است این دسته از داروها تحت نظر پزشک استفاده شوند. نشستن در صندلی‌های خلاف جهت حرکت قطار، احتمال بروز سرگیجه و تهوع را در این دسته از افراد تشدید می‌کند پس این افراد باید در جهت حرکت بنشینند. همچنین نگاه کردن به بیرون و دوردست‌ها برای کاهش مشکلات ناشی از حرکت مفید است. برخی از افراد ترجیح می‎‌دهند به جای استفاده از غذای رستوران قطار، با خودشان غذای خانگی ببرند. احتمال فاسد شدن غذای خانگی در شرایطی که هوا گرم باشد زیاد است و تا جای ممکن از انجام این کار باید پرهیز کرد. اما آن دسته از افرادی که اصرار به این کار دارند باید غذا را در ظرف کاملا بسته قرار بدهند و آن را به خوبی پخته باشند. مصرف سس به ویژه سس مایونز، احتمال فاسد شدن غذا را افزایش می‌دهد در نتیجه نباید سس به غذا زد. همراه داشتن خوراکی‌های ساده مانند لقمه نان و خرما، می‌تواند گزینه بهتری به عنوان جایگزین غذا باشد. باید توجه داشت که میوه‌ها و سبزی‌ها نباید در کنار مواد غذایی بسته بندی شوند. یکی دیگر از مواردی که در قطار باید به آن توجه داشت، استفاده به موقع از سرویس بهداشتی در قطار یا به طور کلی در سفر است. افراد نباید ادرار خود را نگه دارند چون انجام این کار باعث بروز مشکلاتی مانند عفونت ادراری یا عفونت مثانه خواهد شد. آن دسته از افرادی که به بیماری‌های کلیوی یا نارسایی کلیه مبتلا هستند، بیش از سایر افراد به این مسئله باید توجه کنند. در صورت قفل بودن در سرویس بهداشتی می‌توان از ماموران قطار تقاضا کرد که در را باز کنند. در قطارها مانند هواپیما، پزشک مستقر است در نتیجه چنانچه هر گونه مشکلی پیش آمد، باید از پزشک قطار کمک گرفت.

  

برخی از افراد ترجیح می‌دهند به جای استفاده از سایر وسایل نقلیه، از ماشین خود استفاده کنند یا تاکسی و اتوبوس را ترجیح می‌دهند. پیش از سفر باید از ایمنی ماشین خود مطمئن شد. علاوه بر این، به همراه داشتن پتو و لباس‌های گرم حتی در سفرهای کوتاه مدت ضروری است و نباید از بروز موارد احتمالی مانند کولاک و سرما در جاده غافل شد. یکی دیگر از مواردی که باید به آن توجه داشت، بهداشت غذا در مسیر سفر است به گونه‌ای که تا جای ممکن از خوردن غذا در رستوران‌های بین جاده‌ای ناشناس باید پرهیز کرد. اما در صورت عدم امکان انجام این کار، باید غذاهای ساده را انتخاب کرد. همچنین از مصرف سبزی و سالاد در صورت عدم اطمینان از ضدعفونی آن‌ها باید پرهیز کرد. مصرف ماست و دوغ و به طور کلی لبنیات باید محدود شود و در صورت اصرار به مصرف این مواد غذایی باید حتما به شکل بسته‌بندی باشد. مصرف لبنیات محلی به هیچ عنوان به مسافران توصیه نمی‌شود. در سفرها، احتمال ضرورت برای استفاده از سرویس‌های بهداشتی وجود دارد در چنین شرایطی پس از استفاده  باید دست‌های خود را به خوبی با مایع دستشویی شست و در صورت عدم دسترسی به مایع دستشویی از ژل ضد عفونی کننده استفاده کرد. استفاده از صابون جامد به مسافران توصیه نمی‌شود چون این نوع صابون‌ها می‎‌توانند منجر به انتقال بیماری‌های واگیردار شوند. 

   

تا جای ممکن از تردد در شب باید پرهیز کرد اما در صورت اصرار به چنین کاری راننده باید خوب خوابیده باشد و در طول سفر نیز به میزان کافی توقف و استراحت کند. رانندگان نباید پیش از سفر غذای سنگین و چرب بخورند چون انجام این کار احتمال بروز خواب آلودگی را افزایش می‌دهد. همچنین از مصرف داروهایی که ایجاد خواب آلودگی می‌کنند، باید پرهیز کرد. علاوه بر این، گرفتن دوش آب‌گرم پیش از سفر برای رانندگان با خواب‌آلودگی همراه است. برخی از افراد با مصرف لبنیات به ویژه دوغ دچار احساس خواب آلودگی می‌شوند پس رانندگان از مصرف این موارد باید بپرهیزند. برخی مطالعات نشان می‎‌دهند که مصرف محصولات دارای نعناع مانند آدامس یا مصرف قهوه ( به طور کلی نوشیدنی‌های حاوی کافئین)، تا حدودی احتمال بروز خواب آلودگی را کاهش می‌دهند در نتیجه مصرف این محصولات به ویژه در شب به رانندگان توصیه می‌شود. احتمال بروز تصادفات در 30 کیلومتری ورودی و خروجی شهرها بالاست به همین دلیل رانندگان باید با دقت بالا در این محدوده‌ها رانندگی کنند. علاوه بر این، در ساعات اولیه صبح یعنی نزدیک به طلوع آفتاب و در ساعات پایانی روز یعنی نزدیک به غروب آفتاب (مرز بین روشنایی و تاریکی که به آن گرگ و میش می‌گویند)، احتمال بروز تصادفات افزایش می‌یابد در نتیجه باید با سرعت کمتر و با دقت بیشتری رانندگی کرد.