صبح ساحل ، اجتماعی -   انتشار يك خبر يا يك نامه آغاز رويدادهايي از دوهفته پيش در استان هرمزگان بوده است كه به ظاهر رويداد و واكنشي بومي مي‌نمايد و از همين رو بسياري خواستند اين حوادث را ناديده بگيرند و آن را كم‌ارزش بنمايانند اما دنباله دار شدن اين حوادث و حتي نامه دسته‌جمعي 160 تن از نمايندگان مجلس و انعكاس واكنش‌هاي مردمي در رسانه‌هاي خارجي نشان داد كه سطح و گستره موضوع فراتر از موضوعي قومي است. در واقع عدم شناخت صحيح از شرايط و شاخص‌هاي مناطق مختلف كشور مي‌تواند همه شرايط كشور را تحت تاثير قرار دهد. شايد امروزه استان يك اصطلاح سياسي تصور و تعريف شود اما در واقع استان يك مفهوم فرهنگي و اجتماعي است كه معادل‌هاي مختلفي مي‌توان در گذشته فرهنگي اين سرزمين يافت. بيش از خطوط سياسي آنچه به مردم يك استان تعلق و هويت مي‌بخشد و در آنها ايجاد پيوند و اشتراك مي‌كند، قرارگيري آنها در يك چتر فرهنگي است و تجربه‌هاي مشتركي كه آنها را به خاطره‌هاي مشترك و ميراث مشترك رسانده است. از منظر ميراث فرهنگي هويت و پيوند مشترك در ميراث‌هاي معنوي معنا مي‌يابد و نه در ميراث‌هاي مادي. چنان‌كه حكومت‌هاي مختلفي در ادوار مختلف پديده آمده و از دور خارج شده‌اند و امروزه مي‌توان آثار مختلفي از اين حكومت‌ها در آثار نيمه‌ويران مشاهده كرد اما براي مردم اين ميراث‌هاي معنوي است كه همچنان در زندگي روزمره شان جاري است كه شامل زبان، گويش، آيين، رسوم، پوشاك، غذاهاي محلي و هنرهاي سنتي مي‌شود. در سابقه تاريخي شكل‌گيري اين استان‌ها نيز در دهه 40 خورشيدي از مركز مردم‌شناسي خواسته مي‌شود كه با مطالعه فرهنگي و قومي براي اين استان‌هاي تازه تعيين نام شود. اين مركز هم نام استان‌هاي هرمزگان، كهگيلويه و بويراحمد، چهارمحال بختياري را پيشنهاد مي‌دهد. از اين رو نمي‌توان استان‌سازي كرد و بايد جايگاه فرهنگي و ميراث‌هاي فرهنگي در توسعه و برنامه‌ريزي‌ها ديده شود تا واكنش‌هايي چنين پيش نيايد. واكنشي كه مردم اين منطقه در شرايط فعلي انجام مي‌دهند بيشتر تلاش براي حفظ هويت فرهنگي و جلوگيري از گسستگي هويت است. در واقع مناطق تفكيك شده مي‌خواهد فرهنگ خود را حفظ كند. فرهنگ امري جاري‌ است و دستورپذير نيست. چنان‌كه با دستور نمي‌توان گويش را تغيير داد. مساله مهم ديگر چنان‌كه به كرات گفته شده اين است كه هويت ايراني در هويت‌هاي قومي و تنوع هويت‌هاي بومي يا به اصطلاح در وجود رنگين كمان فرهنگي معنا مي‌يابد. اين تنوع و پيوند آن با هويت ايراني – اسلامي باعث تعلقي است كه سبب حفظ اتحاد ملي وحفظ امنيت و حفاظت از مرزها مي‌شود. چنان‌كه جنوب ايران همواره مرز ثابت ايران بوده است كه مردمش در حفظ اين مرز و بوم كوشيده‌اند و حتي در جوسازي‌هاي سال‌هاي اخير نسبت به جزاير ايراني واكنش‌هاي بسياري براي مقابله و مقاومت نشان دادند. بايد بپذيريم كه همه اهل يك مرز و بوم هستيم و سرمايه‌هاي ملي اهم از خليج فارس تا كويرلوت از آن همه ايرانيان است چنان‌كه هماره همه از آنها بهره برده‌اند و شهرهاي ساحلي ايران تنوعي از اقوام مختلف استان‌هاي مختلف را در خود به اشتغال پذيرفته است. پس نبايد به گونه‌يي رفتار كرد كه اين حس هم‌خانگي و هم‌خانوادگي گسسته شود و احساس شود كه درجه‌بندي در استان‌ها وجود دارد و اين با توجه و مشاركت همه مردم در تصميمات مرتبط با منطقه‌شان معنا پيدا مي‌كند. در حالي كه حركت‌ها بي‌تدبيرانه مي‌تواند سبب بغض همسايه‌هاي استاني و خداي ناكرده رفتارهاي درازمدت شود. اين موضوعي است كه تاكنون مردم به آن نپرداخته‌اند و برادرانه با هم زيسته‌اند اما توجه به شاخص‌هاي پيوند فرهنگي مي‌تواند باعث چالش شود. از اين‌رو بايد متوجه باشيم كه نبايد معناي استاني از شكل مديريتي به معناي تفكيك اجتماعي تبديل شود. بيش از استدلال‌هاي سياسي و اقتصادي مشخص است كه به وجوه فرهنگي و اجتماعي اين تفكيك و مصوبه توجه نشده و اطلاعات غلط داده شده است، از اين‌رو بهتر است با در نظر گرفتن وجوه فرهنگي و شاخص‌هاي هويت قومي فرهنگي اين موضوع متوقف شود و ادامه نيابد تا پسامد بغرنجي را در پي نياورد. به عنوان يك دوستدار فرهنگ ايراني و تنوع قومي آن متضمن امنيت ملي آن نيز هست خواهشمندم كه با توجه به اين اصول شناخته شده از تداوم اين جريان ناخواسته و تنش‌آور جلوگيري شود و بهانه به دست دشمنان اين مرز و بوم داده نشود.