مشکلات دیگر هم روی داد. کارگردانان موبلت دار، موضوع فیلم‌های یکدیگر را به آسانی از هم می‌ربودند. نقاشان نه فقط ایده‌های نقاشان دیگر را سرقت می‌کردند بلکه به اندوخته ی هنرآموزان مستعد جوان نیز رحم نمی‌کردند. شعرا و موسیقی‌دانان کمتر در معرض خطر بودند. 

البته حالا دیگر نیازی به هنرمند خلاق نوآور نبود، هر عامی عادی می‌توانست موبلت خود را روبروی یک فیلسوف بگیرد و بعد فکرهای ضبط شده ی او را به نام خودش ابراز کند. البته در صورتی که بتواند فیلسوف را در یک جای عمومی گیر بیندازد؛ ثانیاً رسانه‌ای پیدا کند که افکار عالی نوظهوری را زیر نام آدم گمنامی منتشر کند.

استاد جواد مجابی